podbiec

Polish

Etymology

From pod- +‎ biec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔd.bjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔdbjɛt͡s
• Syllabification: pod‧biec

Verb

podbiec pf (imperfective podbiegać)

1. (intransitive) to run up to, to run towards
2. (intransitive) to fill up (with some liquid) from below

Conjugation

Conjugation of podbiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podbiec
future tense	1st	podbiegnę			podbiegniemy
	2nd	podbiegniesz			podbiegniecie
	3rd	podbiegnie			podbiegną
	impersonal	podbiegnie się
past tense	1st	podbiegłem, -(e)m podbiegł	podbiegłam, -(e)m podbiegła	podbiegłom, -(e)m podbiegło	podbiegliśmy, -(e)śmy podbiegli	podbiegłyśmy, -(e)śmy podbiegły
	2nd	podbiegłeś, -(e)ś podbiegł	podbiegłaś, -(e)ś podbiegła	podbiegłoś, -(e)ś podbiegło	podbiegliście, -(e)ście podbiegli	podbiegłyście, -(e)ście podbiegły
	3rd	podbiegł	podbiegła	podbiegło	podbiegli	podbiegły
	impersonal	podbiegnięto
conditional	1st	podbiegłbym, bym podbiegł	podbiegłabym, bym podbiegła	podbiegłobym, bym podbiegło	podbieglibyśmy, byśmy podbiegli	podbiegłybyśmy, byśmy podbiegły
	2nd	podbiegłbyś, byś podbiegł	podbiegłabyś, byś podbiegła	podbiegłobyś, byś podbiegło	podbieglibyście, byście podbiegli	podbiegłybyście, byście podbiegły
	3rd	podbiegłby, by podbiegł	podbiegłaby, by podbiegła	podbiegłoby, by podbiegło	podbiegliby, by podbiegli	podbiegłyby, by podbiegły
	impersonal	podbiegnięto by
imperative	1st	niech podbiegnę			podbiegnijmy
	2nd	podbiegnij			podbiegnijcie
	3rd	niech podbiegnie			niech podbiegną
anterior adverbial participle		podbiegłszy
verbal noun		podbiegnięcie

Further reading

• podbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podbiec in Polish dictionaries at PWN