pozbawić

Polish

From po- +‎ zbawić.

pozbawić pf (imperfective pozbawiać)

(transitive) to deprive, to bereave [with accusative ‘someone/something’ and genitive ‘of something’]
Synonym: odrzeć

Nawałnica zniszczyła plony i pozbawiła wielu rolników środków do życia.
The storm destroyed the crops and deprived many farmers of their livelihoods.
(reflexive with się) to deprive oneself of something
Synonym: odrzeć się

Conjugation of pozbawić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pozbawić
future tense	1^st	pozbawię			pozbawimy
	2^nd	pozbawisz			pozbawicie
	3^rd	pozbawi			pozbawią
	impersonal	pozbawi się
past tense	1^st	pozbawiłem, -(e)m pozbawił	pozbawiłam, -(e)m pozbawiła	pozbawiłom, -(e)m pozbawiło	pozbawiliśmy, -(e)śmy pozbawili	pozbawiłyśmy, -(e)śmy pozbawiły
	2^nd	pozbawiłeś, -(e)ś pozbawił	pozbawiłaś, -(e)ś pozbawiła	pozbawiłoś, -(e)ś pozbawiło	pozbawiliście, -(e)ście pozbawili	pozbawiłyście, -(e)ście pozbawiły
	3^rd	pozbawił	pozbawiła	pozbawiło	pozbawili	pozbawiły
	impersonal	pozbawiono
conditional	1^st	pozbawiłbym, bym pozbawił	pozbawiłabym, bym pozbawiła	pozbawiłobym, bym pozbawiło	pozbawilibyśmy, byśmy pozbawili	pozbawiłybyśmy, byśmy pozbawiły
	2^nd	pozbawiłbyś, byś pozbawił	pozbawiłabyś, byś pozbawiła	pozbawiłobyś, byś pozbawiło	pozbawilibyście, byście pozbawili	pozbawiłybyście, byście pozbawiły
	3^rd	pozbawiłby, by pozbawił	pozbawiłaby, by pozbawiła	pozbawiłoby, by pozbawiło	pozbawiliby, by pozbawili	pozbawiłyby, by pozbawiły
	impersonal	pozbawiono by
imperative	1^st	niech pozbawię			pozbawmy
	2^nd	pozbaw			pozbawcie
	3^rd	niech pozbawi			niech pozbawią
passive adjectival participle		pozbawiony	pozbawiona	pozbawione	pozbawieni	pozbawione
anterior adverbial participle		pozbawiwszy
verbal noun		pozbawienie

noun