präsumtiv

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

German[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʁɛzʊmˈtiːf/
  • (file)

Adjective[edit]

präsumtiv (strong nominative masculine singular präsumtiver, comparative präsumtiver, superlative am präsumtivsten)

  1. presumptive

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • präsumtiv” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • präsumtiv” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon