prescrìversi (first-person singular present mi prescrìvo, first-person singular past historic mi prescrìssi, past participle prescrìtto)
- to be barred or prescribed
infinitive
|
prescrìversi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
prescrivèndosi
|
present participle
|
prescrivènte
|
past participle
|
prescrìtto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi prescrìvo
|
ti prescrìvi
|
si prescrìve
|
ci prescriviàmo
|
vi prescrivéte
|
si prescrìvono
|
imperfect
|
mi prescrivévo
|
ti prescrivévi
|
si prescrivéva
|
ci prescrivevàmo
|
vi prescrivevàte
|
si prescrivévano
|
past historic
|
mi prescrìssi
|
ti prescrivésti
|
si prescrìsse
|
ci prescrivémmo
|
vi prescrivéste
|
si prescrìssero
|
future
|
mi prescriverò
|
ti prescriverài
|
si prescriverà
|
ci prescriverémo
|
vi prescriveréte
|
si prescriverànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi prescriverèi
|
ti prescriverésti
|
si prescriverèbbe, si prescriverébbe
|
ci prescriverémmo
|
vi prescriveréste
|
si prescriverèbbero, si prescriverébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi prescrìva
|
ti prescrìva
|
si prescrìva
|
ci prescriviàmo
|
vi prescriviàte
|
si prescrìvano
|
imperfect
|
mi prescrivéssi
|
ti prescrivéssi
|
si prescrivésse
|
ci prescrivéssimo
|
vi prescrivéste
|
si prescrivéssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
prescrìviti
|
si prescrìva
|
prescriviàmoci
|
prescrivétevi
|
si prescrìvano
|
negative imperative
|
|
non prescrìverti, non ti prescrìvere
|
non si prescrìva
|
non prescriviàmoci, non ci prescriviàmo
|
non prescrivétevi, non vi prescrivéte
|
non si prescrìvano
|