przywieść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From przy- +‎ wieść.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

przywieść pf (imperfective przywodzić)

  1. (transitive) to bring, to guide, to lead
  2. (transitive, anatomy) to adduct

Conjugation[edit]

Conjugation of przywieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywieść
future tense 1st przywiodę przywiedziemy
2nd przywiedziesz przywiedziecie
3rd przywiedzie przywiodą
impersonal przywiedzie się
past tense 1st przywiodłem,
-(e)m przywiódł
przywiodłam,
-(e)m przywiodła
przywiodłom,
-(e)m przywiodło
przywiedliśmy,
-(e)śmy przywiedli
przywiodłyśmy,
-(e)śmy przywiodły
2nd przywiodłeś,
-(e)ś przywiódł
przywiodłaś,
-(e)ś przywiodła
przywiodłoś,
-(e)ś przywiodło
przywiedliście,
-(e)ście przywiedli
przywiodłyście,
-(e)ście przywiodły
3rd przywiódł przywiodła przywiodło przywiedli przywiodły
impersonal przywiedziono
conditional 1st przywiódłbym,
bym przywiódł
przywiodłabym,
bym przywiodła
przywiodłobym,
bym przywiodło
przywiedlibyśmy,
byśmy przywiedli
przywiodłybyśmy,
byśmy przywiodły
2nd przywiódłbyś,
byś przywiódł
przywiodłabyś,
byś przywiodła
przywiodłobyś,
byś przywiodło
przywiedlibyście,
byście przywiedli
przywiodłybyście,
byście przywiodły
3rd przywiódłby,
by przywiódł
przywiodłaby,
by przywiodła
przywiodłoby,
by przywiodło
przywiedliby,
by przywiedli
przywiodłyby,
by przywiodły
impersonal przywiedziono by
imperative 1st niech przywiodę przywiedźmy
2nd przywiedź przywiedźcie
3rd niech przywiedzie niech przywiodą
passive adjectival participle przywiedziony przywiedziona przywiedzione przywiedzeni przywiedzione
anterior adverbial participle przywiódłszy
verbal noun przywiedzenie

Further reading[edit]

  • przywieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywieść in Polish dictionaries at PWN