From Wiktionary, the free dictionary
From przy- + znać.
przyznać pf (imperfective przyznawać)
- (intransitive) to admit, to acknowledge
- (transitive) to grant, to confer
- (reflexive with się) to confess, to admit [with do (+ genitive) ‘to something’]
Conjugation of przyznać pf
|
przyznać
|
przyznam
|
przyznamy
|
przyznasz
|
przyznacie
|
przyzna
|
przyznają
|
przyzna się
|
przyznałem, -(e)m przyznał
|
przyznałam, -(e)m przyznała
|
przyznałom, -(e)m przyznało
|
przyznaliśmy, -(e)śmy przyznali
|
przyznałyśmy, -(e)śmy przyznały
|
przyznałeś, -(e)ś przyznał
|
przyznałaś, -(e)ś przyznała
|
przyznałoś, -(e)ś przyznało
|
przyznaliście, -(e)ście przyznali
|
przyznałyście, -(e)ście przyznały
|
przyznał
|
przyznała
|
przyznało
|
przyznali
|
przyznały
|
przyznano
|
przyznałbym, bym przyznał
|
przyznałabym, bym przyznała
|
przyznałobym, bym przyznało
|
przyznalibyśmy, byśmy przyznali
|
przyznałybyśmy, byśmy przyznały
|
przyznałbyś, byś przyznał
|
przyznałabyś, byś przyznała
|
przyznałobyś, byś przyznało
|
przyznalibyście, byście przyznali
|
przyznałybyście, byście przyznały
|
przyznałby, by przyznał
|
przyznałaby, by przyznała
|
przyznałoby, by przyznało
|
przyznaliby, by przyznali
|
przyznałyby, by przyznały
|
przyznano by
|
niech przyznam
|
przyznajmy
|
przyznaj
|
przyznajcie
|
niech przyzna
|
niech przyznają
|
przyznany
|
przyznana
|
przyznane
|
przyznani
|
przyznane
|
przyznawszy
|
przyznanie
|
- przyznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyznać in Polish dictionaries at PWN