Jump to content

przyznać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɘ.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘznat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧znać

Verb

[edit]

przyznać pf (imperfective przyznawać)

  1. (intransitive) to admit, to acknowledge
  2. (transitive) to grant, to confer
  3. (reflexive with się) to confess, to admit [with do (+ genitive) ‘to something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of przyznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyznać
future tense 1st przyznam przyznamy
2nd przyznasz przyznacie
3rd przyzna przyznają
impersonal przyzna się
past tense 1st przyznałem,
-(e)m przyznał
przyznałam,
-(e)m przyznała
przyznałom,
-(e)m przyznało
przyznaliśmy,
-(e)śmy przyznali
przyznałyśmy,
-(e)śmy przyznały
2nd przyznałeś,
-(e)ś przyznał
przyznałaś,
-(e)ś przyznała
przyznałoś,
-(e)ś przyznało
przyznaliście,
-(e)ście przyznali
przyznałyście,
-(e)ście przyznały
3rd przyznał przyznała przyznało przyznali przyznały
impersonal przyznano
conditional 1st przyznałbym,
bym przyznał
przyznałabym,
bym przyznała
przyznałobym,
bym przyznało
przyznalibyśmy,
byśmy przyznali
przyznałybyśmy,
byśmy przyznały
2nd przyznałbyś,
byś przyznał
przyznałabyś,
byś przyznała
przyznałobyś,
byś przyznało
przyznalibyście,
byście przyznali
przyznałybyście,
byście przyznały
3rd przyznałby,
by przyznał
przyznałaby,
by przyznała
przyznałoby,
by przyznało
przyznaliby,
by przyznali
przyznałyby,
by przyznały
impersonal przyznano by
imperative 1st niech przyznam przyznajmy
2nd przyznaj przyznajcie
3rd niech przyzna niech przyznają
passive adjectival participle przyznany przyznana przyznane przyznani przyznane
anterior adverbial participle przyznawszy
verbal noun przyznanie

Further reading

[edit]
  • przyznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyznać in Polish dictionaries at PWN