rendű

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rendu and Rendu

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

rend (order, rank) +‎ (of, adjective-forming suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈrɛndyː]
  • Hyphenation: ren‧dű
  • Rhymes: -dyː

Adjective

[edit]

rendű (not comparable)

  1. of or related to the named order or rank

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative rendű rendűek
accusative rendűt rendűeket
dative rendűnek rendűeknek
instrumental rendűvel rendűekkel
causal-final rendűért rendűekért
translative rendűvé rendűekké
terminative rendűig rendűekig
essive-formal rendűként rendűekként
essive-modal
inessive rendűben rendűekben
superessive rendűn rendűeken
adessive rendűnél rendűeknél
illative rendűbe rendűekbe
sublative rendűre rendűekre
allative rendűhöz rendűekhez
elative rendűből rendűekből
delative rendűről rendűekről
ablative rendűtől rendűektől
non-attributive
possessive - singular
rendűé rendűeké
non-attributive
possessive - plural
rendűéi rendűekéi

Derived terms

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • rendű in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN