retribuo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

re- +‎ tribuo

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

retribuō (present infinitive retribuere, perfect active retribuī, supine retribūtum); third conjugation

  1. to give back, return or repay (money)
  2. to recompense

Conjugation[edit]

   Conjugation of retribuō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present retribuō retribuis retribuit retribuimus retribuitis retribuunt
imperfect retribuēbam retribuēbās retribuēbat retribuēbāmus retribuēbātis retribuēbant
future retribuam retribuēs retribuet retribuēmus retribuētis retribuent
perfect retribuī retribuistī retribuit retribuimus retribuistis retribuērunt,
retribuēre
pluperfect retribueram retribuerās retribuerat retribuerāmus retribuerātis retribuerant
future perfect retribuerō retribueris retribuerit retribuerimus retribueritis retribuerint
passive present retribuor retribueris,
retribuere
retribuitur retribuimur retribuiminī retribuuntur
imperfect retribuēbar retribuēbāris,
retribuēbāre
retribuēbātur retribuēbāmur retribuēbāminī retribuēbantur
future retribuar retribuēris,
retribuēre
retribuētur retribuēmur retribuēminī retribuentur
perfect retribūtus + present active indicative of sum
pluperfect retribūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect retribūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present retribuam retribuās retribuat retribuāmus retribuātis retribuant
imperfect retribuerem retribuerēs retribueret retribuerēmus retribuerētis retribuerent
perfect retribuerim retribuerīs retribuerit retribuerīmus retribuerītis retribuerint
pluperfect retribuissem retribuissēs retribuisset retribuissēmus retribuissētis retribuissent
passive present retribuar retribuāris,
retribuāre
retribuātur retribuāmur retribuāminī retribuantur
imperfect retribuerer retribuerēris,
retribuerēre
retribuerētur retribuerēmur retribuerēminī retribuerentur
perfect retribūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect retribūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present retribue retribuite
future retribuitō retribuitō retribuitōte retribuuntō
passive present retribuere retribuiminī
future retribuitor retribuitor retribuuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives retribuere retribuisse retribūtūrum esse retribuī retribūtum esse retribūtum īrī
participles retribuēns retribūtūrus retribūtus retribuendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
retribuendī retribuendō retribuendum retribuendō retribūtum retribūtū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • retribuo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • retribuo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • retribuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese[edit]

Verb[edit]

retribuo

  1. first-person singular present indicative of retribuir