roemen

Dutch

Etymology

From roem +‎ -en.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Rhymes: -umən

Verb

roemen

1. to praise, to laud

Inflection

Inflection of roemen (weak)
infinitive	roemen
past singular	roemde
past participle	geroemd
infinitive	roemen
gerund	roemen n
	present tense	past tense
1st person singular	roem	roemde
2nd person sing. (jij)	roemt	roemde
2nd person sing. (u)	roemt	roemde
2nd person sing. (gij)	roemt	roemde
3rd person singular	roemt	roemde
plural	roemen	roemden
subjunctive sing.1	roeme	roemde
subjunctive plur.1	roemen	roemden
imperative sing.	roem
imperative plur.1	roemt
participles	roemend	geroemd
1) Archaic.

Descendants

• Negerhollands: roem