From roze- + brać.
rozebrać pf (imperfective rozbierać)
- (transitive) to undress (to remove clothes)
- (transitive) to dismantle, to take apart
- (reflexive with się) to get undressed (to take off one's clothes)
| Conjugation of rozebrać pf
|
| rozebrać
|
| rozbiorę
|
rozbierzemy
|
| rozbierzesz
|
rozbierzecie
|
| rozbierze
|
rozbiorą
|
| rozbierze się
|
rozebrałem,
-(e)m rozebrał
|
rozebrałam,
-(e)m rozebrała
|
rozebrałom,
-(e)m rozebrało
|
rozebraliśmy,
-(e)śmy rozebrali
|
rozebrałyśmy,
-(e)śmy rozebrały
|
rozebrałeś,
-(e)ś rozebrał
|
rozebrałaś,
-(e)ś rozebrała
|
rozebrałoś,
-(e)ś rozebrało
|
rozebraliście,
-(e)ście rozebrali
|
rozebrałyście,
-(e)ście rozebrały
|
| rozebrał
|
rozebrała
|
rozebrało
|
rozebrali
|
rozebrały
|
| rozebrano
|
rozebrałbym,
bym rozebrał
|
rozebrałabym,
bym rozebrała
|
rozebrałobym,
bym rozebrało
|
rozebralibyśmy,
byśmy rozebrali
|
rozebrałybyśmy,
byśmy rozebrały
|
rozebrałbyś,
byś rozebrał
|
rozebrałabyś,
byś rozebrała
|
rozebrałobyś,
byś rozebrało
|
rozebralibyście,
byście rozebrali
|
rozebrałybyście,
byście rozebrały
|
rozebrałby,
by rozebrał
|
rozebrałaby,
by rozebrała
|
rozebrałoby,
by rozebrało
|
rozebraliby,
by rozebrali
|
rozebrałyby,
by rozebrały
|
| rozebrano by
|
| niech rozbiorę
|
rozbierzmy
|
| rozbierz
|
rozbierzcie
|
| niech rozbierze
|
niech rozbiorą
|
| rozebrany
|
rozebrana
|
rozebrane
|
rozebrani
|
rozebrane
|
| rozebrawszy
|
| rozebranie
|
- rozebrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozebrać in Polish dictionaries at PWN
