rozebrać

Polish

Etymology

From roze- +‎ brać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈzɛ.brat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛbrat͡ɕ
• Syllabification: ro‧ze‧brać

Verb

rozebrać pf (imperfective rozbierać)

1. (transitive) to undress (to remove clothes)
2. (transitive) to dismantle, to take apart
3. (reflexive with się) to get undressed (to take off one's clothes)

Conjugation

Conjugation of rozebrać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozebrać
future tense	1st	rozbiorę			rozbierzemy
	2nd	rozbierzesz			rozbierzecie
	3rd	rozbierze			rozbiorą
	impersonal	rozbierze się
past tense	1st	rozebrałem, -(e)m rozebrał	rozebrałam, -(e)m rozebrała	rozebrałom, -(e)m rozebrało	rozebraliśmy, -(e)śmy rozebrali	rozebrałyśmy, -(e)śmy rozebrały
	2nd	rozebrałeś, -(e)ś rozebrał	rozebrałaś, -(e)ś rozebrała	rozebrałoś, -(e)ś rozebrało	rozebraliście, -(e)ście rozebrali	rozebrałyście, -(e)ście rozebrały
	3rd	rozebrał	rozebrała	rozebrało	rozebrali	rozebrały
	impersonal	rozebrano
conditional	1st	rozebrałbym, bym rozebrał	rozebrałabym, bym rozebrała	rozebrałobym, bym rozebrało	rozebralibyśmy, byśmy rozebrali	rozebrałybyśmy, byśmy rozebrały
	2nd	rozebrałbyś, byś rozebrał	rozebrałabyś, byś rozebrała	rozebrałobyś, byś rozebrało	rozebralibyście, byście rozebrali	rozebrałybyście, byście rozebrały
	3rd	rozebrałby, by rozebrał	rozebrałaby, by rozebrała	rozebrałoby, by rozebrało	rozebraliby, by rozebrali	rozebrałyby, by rozebrały
	impersonal	rozebrano by
imperative	1st	niech rozbiorę			rozbierzmy
	2nd	rozbierz			rozbierzcie
	3rd	niech rozbierze			niech rozbiorą
passive adjectival participle		rozebrany	rozebrana	rozebrane	rozebrani	rozebrane
anterior adverbial participle		rozebrawszy
verbal noun		rozebranie

Related terms

adjective

• rozbieralny

 

nouns

• rozbieralnia
• rozbieranka

 

Further reading

• rozebrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozebrać in Polish dictionaries at PWN