rozkochać

Polish

Etymology

From roz- +‎ kochać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkɔ.xat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔxat͡ɕ
• Syllabification: roz‧ko‧chać

Verb

rozkochać pf (imperfective rozkochiwać)

1. (transitive) to enamor [+ w (locative) = with someone/something]
2. (reflexive with się) to fall in love [+ w (locative) = with someone]

   Synonym: zakochać się

Conjugation

Conjugation of rozkochać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkochać
future tense	1st	rozkocham			rozkochamy
	2nd	rozkochasz			rozkochacie
	3rd	rozkocha			rozkochają
	impersonal	rozkocha się
past tense	1st	rozkochałem, -(e)m rozkochał	rozkochałam, -(e)m rozkochała	rozkochałom, -(e)m rozkochało	rozkochaliśmy, -(e)śmy rozkochali	rozkochałyśmy, -(e)śmy rozkochały
	2nd	rozkochałeś, -(e)ś rozkochał	rozkochałaś, -(e)ś rozkochała	rozkochałoś, -(e)ś rozkochało	rozkochaliście, -(e)ście rozkochali	rozkochałyście, -(e)ście rozkochały
	3rd	rozkochał	rozkochała	rozkochało	rozkochali	rozkochały
	impersonal	rozkochano
conditional	1st	rozkochałbym, bym rozkochał	rozkochałabym, bym rozkochała	rozkochałobym, bym rozkochało	rozkochalibyśmy, byśmy rozkochali	rozkochałybyśmy, byśmy rozkochały
	2nd	rozkochałbyś, byś rozkochał	rozkochałabyś, byś rozkochała	rozkochałobyś, byś rozkochało	rozkochalibyście, byście rozkochali	rozkochałybyście, byście rozkochały
	3rd	rozkochałby, by rozkochał	rozkochałaby, by rozkochała	rozkochałoby, by rozkochało	rozkochaliby, by rozkochali	rozkochałyby, by rozkochały
	impersonal	rozkochano by
imperative	1st	niech rozkocham			rozkochajmy
	2nd	rozkochaj			rozkochajcie
	3rd	niech rozkocha			niech rozkochają
passive adjectival participle		rozkochany	rozkochana	rozkochane	rozkochani	rozkochane
anterior adverbial participle		rozkochawszy
verbal noun		rozkochanie

Further reading

• rozkochać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkochać in Polish dictionaries at PWN