rozsiąść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ siąść.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rozsiąść pf (imperfective rozsiadać)

  1. (reflexive with się) to sprawl while sitting, to sit comfortably, to make oneself comfortable

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozsiąść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozsiąść
future tense 1st rozsiądę rozsiądziemy
2nd rozsiądziesz rozsiądziecie
3rd rozsiądzie rozsiądą
impersonal rozsiądzie się
past tense 1st rozsiadłem,
-(e)m rozsiadł
rozsiadłam,
-(e)m rozsiadła
rozsiadłom,
-(e)m rozsiadło
rozsiedliśmy,
-(e)śmy rozsiedli
rozsiadłyśmy,
-(e)śmy rozsiadły
2nd rozsiadłeś,
-(e)ś rozsiadł
rozsiadłaś,
-(e)ś rozsiadła
rozsiadłoś,
-(e)ś rozsiadło
rozsiedliście,
-(e)ście rozsiedli
rozsiadłyście,
-(e)ście rozsiadły
3rd rozsiadł rozsiadła rozsiadło rozsiedli rozsiadły
impersonal rozsiądnięto
conditional 1st rozsiadłbym,
bym rozsiadł
rozsiadłabym,
bym rozsiadła
rozsiadłobym,
bym rozsiadło
rozsiedlibyśmy,
byśmy rozsiedli
rozsiadłybyśmy,
byśmy rozsiadły
2nd rozsiadłbyś,
byś rozsiadł
rozsiadłabyś,
byś rozsiadła
rozsiadłobyś,
byś rozsiadło
rozsiedlibyście,
byście rozsiedli
rozsiadłybyście,
byście rozsiadły
3rd rozsiadłby,
by rozsiadł
rozsiadłaby,
by rozsiadła
rozsiadłoby,
by rozsiadło
rozsiedliby,
by rozsiedli
rozsiadłyby,
by rozsiadły
impersonal rozsiądnięto by
imperative 1st niech rozsiądę rozsiądźmy
2nd rozsiądź rozsiądźcie
3rd niech rozsiądzie niech rozsiądą
anterior adverbial participle rozsiadłszy
verbal noun rozsiądnięcie

Further reading

[edit]
  • rozsiąść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozsiąść in Polish dictionaries at PWN