rubint

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈrubint]
  • Hyphenation: ru‧bint
  • Rhymes: -int

Etymology 1[edit]

rubin (ruby) +‎ -t (accusative suffix)

Noun[edit]

rubint

  1. accusative singular of rubin

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

rubint (plural rubintok)

  1. (folksy) Alternative form of rubin (ruby, gemstone)
Declension[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative rubint rubintok
accusative rubintot rubintokat
dative rubintnak rubintoknak
instrumental rubinttal rubintokkal
causal-final rubintért rubintokért
translative rubinttá rubintokká
terminative rubintig rubintokig
essive-formal rubintként rubintokként
essive-modal
inessive rubintban rubintokban
superessive rubinton rubintokon
adessive rubintnál rubintoknál
illative rubintba rubintokba
sublative rubintra rubintokra
allative rubinthoz rubintokhoz
elative rubintból rubintokból
delative rubintról rubintokról
ablative rubinttól rubintoktól
non-attributive
possessive - singular
rubinté rubintoké
non-attributive
possessive - plural
rubintéi rubintokéi
Possessive forms of rubint
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. rubintom rubintjaim
2nd person sing. rubintod rubintjaid
3rd person sing. rubintja rubintjai
1st person plural rubintunk rubintjaink
2nd person plural rubintotok rubintjaitok
3rd person plural rubintjuk rubintjaik

Further reading[edit]

  • rubin in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN