skowyczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish skowyczeć. By surface analysis, skowyt +‎ -eć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /skɔˈvɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: sko‧wy‧czeć

Verb

[edit]

skowyczeć impf

  1. (intransitive, of dogs) to howl, to yelp
    Synonyms: skamlać, skomleć
  2. (intransitive) to wail, to whine, to whimper
    Synonyms: jęczeć, kwilić

Conjugation

[edit]
Conjugation of skowyczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skowyczeć
present tense 1st skowyczę skowyczymy
2nd skowyczysz skowyczycie
3rd skowyczy skowyczą
impersonal skowyczy się
past tense 1st skowyczałem,
-(e)m skowyczał
skowyczałam,
-(e)m skowyczała
skowyczałom,
-(e)m skowyczało
skowyczeliśmy,
-(e)śmy skowyczeli
skowyczałyśmy,
-(e)śmy skowyczały
2nd skowyczałeś,
-(e)ś skowyczał
skowyczałaś,
-(e)ś skowyczała
skowyczałoś,
-(e)ś skowyczało
skowyczeliście,
-(e)ście skowyczeli
skowyczałyście,
-(e)ście skowyczały
3rd skowyczał skowyczała skowyczało skowyczeli skowyczały
impersonal skowyczano
future tense 1st będę skowyczał,
będę skowyczeć
będę skowyczała,
będę skowyczeć
będę skowyczało,
będę skowyczeć
będziemy skowyczeli,
będziemy skowyczeć
będziemy skowyczały,
będziemy skowyczeć
2nd będziesz skowyczał,
będziesz skowyczeć
będziesz skowyczała,
będziesz skowyczeć
będziesz skowyczało,
będziesz skowyczeć
będziecie skowyczeli,
będziecie skowyczeć
będziecie skowyczały,
będziecie skowyczeć
3rd będzie skowyczał,
będzie skowyczeć
będzie skowyczała,
będzie skowyczeć
będzie skowyczało,
będzie skowyczeć
będą skowyczeli,
będą skowyczeć
będą skowyczały,
będą skowyczeć
impersonal będzie skowyczeć się
conditional 1st skowyczałbym,
bym skowyczał
skowyczałabym,
bym skowyczała
skowyczałobym,
bym skowyczało
skowyczelibyśmy,
byśmy skowyczeli
skowyczałybyśmy,
byśmy skowyczały
2nd skowyczałbyś,
byś skowyczał
skowyczałabyś,
byś skowyczała
skowyczałobyś,
byś skowyczało
skowyczelibyście,
byście skowyczeli
skowyczałybyście,
byście skowyczały
3rd skowyczałby,
by skowyczał
skowyczałaby,
by skowyczała
skowyczałoby,
by skowyczało
skowyczeliby,
by skowyczeli
skowyczałyby,
by skowyczały
impersonal skowyczano by
imperative 1st niech skowyczę skowyczmy
2nd skowycz skowyczcie
3rd niech skowyczy niech skowyczą
active adjectival participle skowyczący skowycząca skowyczące skowyczący skowyczące
contemporary adverbial participle skowycząc
verbal noun skowyczenie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • skowyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skowyczeć in Polish dictionaries at PWN