skruszyć

Polish

Etymology

From s- +‎ kruszyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskru.ʂɨt͡ɕ/
• Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
• Syllabification: skru‧szyć

Verb

skruszyć pf (imperfective skruszać)

1. (transitive) to crush, to crumble
2. (transitive, figuratively) to overcome, to surmount
3. (reflexive with się) to be crushed, to be crumbled
4. (reflexive with się) to repent, to show remorse

Conjugation

Conjugation of skruszyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skruszyć
future tense	1st	skruszę			skruszymy
	2nd	skruszysz			skruszycie
	3rd	skruszy			skruszą
	impersonal	skruszy się
past tense	1st	skruszyłem, -(e)m skruszył	skruszyłam, -(e)m skruszyła	skruszyłom, -(e)m skruszyło	skruszyliśmy, -(e)śmy skruszyli	skruszyłyśmy, -(e)śmy skruszyły
	2nd	skruszyłeś, -(e)ś skruszył	skruszyłaś, -(e)ś skruszyła	skruszyłoś, -(e)ś skruszyło	skruszyliście, -(e)ście skruszyli	skruszyłyście, -(e)ście skruszyły
	3rd	skruszył	skruszyła	skruszyło	skruszyli	skruszyły
	impersonal	skruszono
conditional	1st	skruszyłbym, bym skruszył	skruszyłabym, bym skruszyła	skruszyłobym, bym skruszyło	skruszylibyśmy, byśmy skruszyli	skruszyłybyśmy, byśmy skruszyły
	2nd	skruszyłbyś, byś skruszył	skruszyłabyś, byś skruszyła	skruszyłobyś, byś skruszyło	skruszylibyście, byście skruszyli	skruszyłybyście, byście skruszyły
	3rd	skruszyłby, by skruszył	skruszyłaby, by skruszyła	skruszyłoby, by skruszyło	skruszyliby, by skruszyli	skruszyłyby, by skruszyły
	impersonal	skruszono by
imperative	1st	niech skruszę			skruszmy
	2nd	skrusz			skruszcie
	3rd	niech skruszy			niech skruszą
passive adjectival participle		skruszony	skruszona	skruszone	skruszeni	skruszone
anterior adverbial participle		skruszywszy
verbal noun		skruszenie

Further reading

• skruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skruszyć in Polish dictionaries at PWN