spolszczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ polszczeć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

spolszczeć pf (imperfective polszczeć)

  1. (intransitive) to become Polonized (to adopt Polish customs or culture)
    Synonyms: spolaczeć, spolonizować się, spolszczyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of spolszczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spolszczeć
future tense 1st spolszczeję spolszczejemy
2nd spolszczejesz spolszczejecie
3rd spolszczeje spolszczeją
impersonal spolszczeje się
past tense 1st spolszczałem,
-(e)m spolszczał
spolszczałam,
-(e)m spolszczała
spolszczałom,
-(e)m spolszczało
spolszczeliśmy,
-(e)śmy spolszczeli
spolszczałyśmy,
-(e)śmy spolszczały
2nd spolszczałeś,
-(e)ś spolszczał
spolszczałaś,
-(e)ś spolszczała
spolszczałoś,
-(e)ś spolszczało
spolszczeliście,
-(e)ście spolszczeli
spolszczałyście,
-(e)ście spolszczały
3rd spolszczał spolszczała spolszczało spolszczeli spolszczały
impersonal spolszczano
conditional 1st spolszczałbym,
bym spolszczał
spolszczałabym,
bym spolszczała
spolszczałobym,
bym spolszczało
spolszczelibyśmy,
byśmy spolszczeli
spolszczałybyśmy,
byśmy spolszczały
2nd spolszczałbyś,
byś spolszczał
spolszczałabyś,
byś spolszczała
spolszczałobyś,
byś spolszczało
spolszczelibyście,
byście spolszczeli
spolszczałybyście,
byście spolszczały
3rd spolszczałby,
by spolszczał
spolszczałaby,
by spolszczała
spolszczałoby,
by spolszczało
spolszczeliby,
by spolszczeli
spolszczałyby,
by spolszczały
impersonal spolszczano by
imperative 1st niech spolszczeję spolszczejmy
2nd spolszczej spolszczejcie
3rd niech spolszczeje niech spolszczeją
anterior adverbial participle spolszczawszy
verbal noun spolszczenie
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]