stłoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ tłoczyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈstwɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: stło‧czyć

Verb[edit]

stłoczyć pf (imperfective stłaczać)

  1. (transitive) to cram, to pack, to jam
  2. (reflexive with się) to pack together, to crowd

Conjugation[edit]

Conjugation of stłoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stłoczyć
future tense 1st stłoczę stłoczymy
2nd stłoczysz stłoczycie
3rd stłoczy stłoczą
impersonal stłoczy się
past tense 1st stłoczyłem,
-(e)m stłoczył
stłoczyłam,
-(e)m stłoczyła
stłoczyłom,
-(e)m stłoczyło
stłoczyliśmy,
-(e)śmy stłoczyli
stłoczyłyśmy,
-(e)śmy stłoczyły
2nd stłoczyłeś,
-(e)ś stłoczył
stłoczyłaś,
-(e)ś stłoczyła
stłoczyłoś,
-(e)ś stłoczyło
stłoczyliście,
-(e)ście stłoczyli
stłoczyłyście,
-(e)ście stłoczyły
3rd stłoczył stłoczyła stłoczyło stłoczyli stłoczyły
impersonal stłoczono
conditional 1st stłoczyłbym,
bym stłoczył
stłoczyłabym,
bym stłoczyła
stłoczyłobym,
bym stłoczyło
stłoczylibyśmy,
byśmy stłoczyli
stłoczyłybyśmy,
byśmy stłoczyły
2nd stłoczyłbyś,
byś stłoczył
stłoczyłabyś,
byś stłoczyła
stłoczyłobyś,
byś stłoczyło
stłoczylibyście,
byście stłoczyli
stłoczyłybyście,
byście stłoczyły
3rd stłoczyłby,
by stłoczył
stłoczyłaby,
by stłoczyła
stłoczyłoby,
by stłoczyło
stłoczyliby,
by stłoczyli
stłoczyłyby,
by stłoczyły
impersonal stłoczono by
imperative 1st niech stłoczę stłoczmy
2nd stłocz stłoczcie
3rd niech stłoczy niech stłoczą
passive adjectival participle stłoczony stłoczona stłoczone stłoczeni stłoczone
anterior adverbial participle stłoczywszy
verbal noun stłoczenie

Further reading[edit]

  • stłoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stłoczyć in Polish dictionaries at PWN