stonować

Polish

Etymology

From s- +‎ tonować.

Pronunciation

• IPA^(key): /stɔˈnɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: sto‧no‧wać

Verb

stonować pf (imperfective tonować)

1. (transitive) to tone down

   Hypernym: złagodzić

2. (transitive) to scumble

   Hypernym: zabarwić

3. (reflexive with się) to become toned down

   Hypernym: złagodnieć

Conjugation

Conjugation of stonować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stonować
future tense	1st	stonuję			stonujemy
	2nd	stonujesz			stonujecie
	3rd	stonuje			stonują
	impersonal	stonuje się
past tense	1st	stonowałem, -(e)m stonował	stonowałam, -(e)m stonowała	stonowałom, -(e)m stonowało	stonowaliśmy, -(e)śmy stonowali	stonowałyśmy, -(e)śmy stonowały
	2nd	stonowałeś, -(e)ś stonował	stonowałaś, -(e)ś stonowała	stonowałoś, -(e)ś stonowało	stonowaliście, -(e)ście stonowali	stonowałyście, -(e)ście stonowały
	3rd	stonował	stonowała	stonowało	stonowali	stonowały
	impersonal	stonowano
conditional	1st	stonowałbym, bym stonował	stonowałabym, bym stonowała	stonowałobym, bym stonowało	stonowalibyśmy, byśmy stonowali	stonowałybyśmy, byśmy stonowały
	2nd	stonowałbyś, byś stonował	stonowałabyś, byś stonowała	stonowałobyś, byś stonowało	stonowalibyście, byście stonowali	stonowałybyście, byście stonowały
	3rd	stonowałby, by stonował	stonowałaby, by stonowała	stonowałoby, by stonowało	stonowaliby, by stonowali	stonowałyby, by stonowały
	impersonal	stonowano by
imperative	1st	niech stonuję			stonujmy
	2nd	stonuj			stonujcie
	3rd	niech stonuje			niech stonują
passive adjectival participle		stonowany	stonowana	stonowane	stonowani	stonowane
anterior adverbial participle		stonowawszy
verbal noun		stonowanie

Related terms

adjective

• tonacyjny

 

noun

• tonacja

 

Further reading

• stonować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stonować in Polish dictionaries at PWN