twarz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *tvarь. By surface analysis, deverbal from tworzyć. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /tfaːr̝/
  • IPA(key): (15th CE) /tfɒr̝/

Noun[edit]

twarz f

  1. creation (something created such as an invention or artwork)
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXV, page 218:
      Werzimi, is czø wiszlusza then, ... gego wsza twarzsz slusza
      [Wierzymy, iż cię wysłusza ten, ... jego wsza twarz słusza]
  2. creation (all which exists)
    • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 310:
      Machina puschca albo twarz (ut trina rerum machina caelestium, terrestrium et inferorum condita flectat genu iam subdita)
      [Machina puszka albo twarz (ut trina rerum machina caelestium, terrestrium et inferorum condita flectat genu iam subdita)]
  3. form, shape, figure
    • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], 28, 14:
      Y rzecze nyewyasta ku Saulowy: bogym (deos) wydzala gydøcze s zemye. Tedi Saul rzecze: Iaka twarz gego (qualis est forma eius)?
      [I rzecze niewiasta ku Saulowi: bogim (deos) widziała jidące z ziemie. Tedy Saul rzecze: Jaka twarz jego (qualis est forma eius)?]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 44r:
      Egregia forma vyborna thwarz vel oblycze
      [Egregia forma wyborna twarz vel oblicze]
  4. face (front part of the head)
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 24, 47:
      Ya gesm gey zawyeszyl navsznycze na okrassenye gey twarzi (ad ornandam faciem)
      [Ja jeśm jej zawiesił nausznice na okraszenie jej twarzy (ad ornandam faciem)]
    • 1979 [c. 1500], “Rzepka Wojciech R. Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione”, in Wiesław Wydra, editor, Studia Polonistyczne, volume 6, numbers 167-201, page 177:
      Veronica, pany szwyatha... thwarz Cristovą myecz sządala
      [Weronika pani święta... twarz Krystowę mieć żądała]
  5. face (front or outer surface of an object)
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[4], 1, 2:
      Alye szemya bila... proszna a czmi bili na twarzy przepaszczy (super faciem abyssi)
      [Ale ziemia była... prozna a ćmy były na twarzy przepaści (super faciem abyssi)]
  6. face, person
    Synonyms: człowiek, osoba
    • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[5], 19, 32:
      Przecziwko szadim glowam powstany a poczczi twarz starego (personam senis)
      [Przeciwko szadym głowam powstani a poćci twarz starego (personam senis)]
  7. mistranslation of Old Czech and corruption of Old Polish twierdza
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[6], 22, 17:
      Twe plemyø opwyte twarzy y grodi twich nyeprzyaczyelow *bodzesz myecz (possidebit semen tuum portas inimicorum suorum)
      [Twe plemię obfite twarzy i grody twych nieprzyjacielow będziesz mieć (possidebit semen tuum portas inimicorum suorum)]

Derived terms[edit]

nouns

Descendants[edit]

  • Polish: twarz
  • Silesian: twŏrz

References[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish twarz. By surface analysis, deverbal from tworzyć. Displaced lico, now considered poetic.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /tfaʂ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈtfɒʂ/, /ˈtfɒr̝/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -aʂ
  • Syllabification: twarz

Noun[edit]

twarz f (diminutive twarzyczka, related adjective twarzowy)

  1. (countable) face (front part of head)
    Synonyms: buzia, dziób, facjata, gęba, japa, morda, lico, oblicze, ryj
  2. (countable) face (aspect of the character or nature of someone)
    Synonym: oblicze
  3. (countable) face (person)
    Synonyms: człowiek, osoba
  4. (uncountable) face (good reputation; standing, in the eyes of others)
  5. (countable) face (aspect of the character or nature of someone or something)

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjectives
adverbs
interjections
nouns
verbs

Related terms[edit]

adverb

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), twarz is one of the most used words in Polish, appearing 8 times in scientific texts, 3 times in news, 2 times in essays, 106 times in fiction, and 30 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 149 times, making it the 386th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “twarz”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 615

Further reading[edit]

  • twarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • twarz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “twarz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • TWARZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 June 14
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “twarz”, in Słownik języka polskiego[7]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “twarz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[8]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “twarz”, in Słownik języka polskiego[9] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 178