udoić

Polish

Etymology

From u- +‎ doić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈdɔ.it͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: u‧do‧ić

Verb

udoić pf

1. (transitive) to get a certain amount of milk by milking a dairy animal

Conjugation

Conjugation of udoić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udoić
future tense	1st	udoję			udoimy
	2nd	udoisz			udoicie
	3rd	udoi			udoją
	impersonal	udoi się
past tense	1st	udoiłem, -(e)m udoił	udoiłam, -(e)m udoiła	udoiłom, -(e)m udoiło	udoiliśmy, -(e)śmy udoili	udoiłyśmy, -(e)śmy udoiły
	2nd	udoiłeś, -(e)ś udoił	udoiłaś, -(e)ś udoiła	udoiłoś, -(e)ś udoiło	udoiliście, -(e)ście udoili	udoiłyście, -(e)ście udoiły
	3rd	udoił	udoiła	udoiło	udoili	udoiły
	impersonal	udojono
conditional	1st	udoiłbym, bym udoił	udoiłabym, bym udoiła	udoiłobym, bym udoiło	udoilibyśmy, byśmy udoili	udoiłybyśmy, byśmy udoiły
	2nd	udoiłbyś, byś udoił	udoiłabyś, byś udoiła	udoiłobyś, byś udoiło	udoilibyście, byście udoili	udoiłybyście, byście udoiły
	3rd	udoiłby, by udoił	udoiłaby, by udoiła	udoiłoby, by udoiło	udoiliby, by udoili	udoiłyby, by udoiły
	impersonal	udojono by
imperative	1st	niech udoję			udójmy
	2nd	udój			udójcie
	3rd	niech udoi			niech udoją
passive adjectival participle		udojony	udojona	udojone	udojeni	udojone
anterior adverbial participle		udoiwszy
verbal noun		udojenie

Derived terms

adjective

• udojowy

 

noun

• udój

 

Related terms

adjectives

• dojarkowy
• dojarski
• dojny
• wydojowy

 

adverb

• dojnie

 

nouns

• dojarka
• dojarnia
• dojarz
• dojka
• dojnica
• dojniczka
• dojnik
• dojność
• dój
• dójka
• wydój

 

verbs

• doić impf
• wydoić pf

 

Further reading

• udoić in Polish dictionaries at PWN