uiten

Dutch

Pronunciation

• (Netherlands) IPA^(key): /ˈœy̯tə(n)/, /ˈʌy̯tə(n)/
• (Belgium) IPA^(key): /ˈœy̯tə(n)/, /ˈœːtə(n)/

• Audio

  (file)

Verb

uiten

1. to utter, express

Inflection

Inflection of uiten (weak)
infinitive	uiten
past singular	uitte
past participle	geüit
infinitive	uiten
gerund	uiten n
	present tense	past tense
1st person singular	uit	uitte
2nd person sing. (jij)	uit	uitte
2nd person sing. (u)	uit	uitte
2nd person sing. (gij)	uit	uitte
3rd person singular	uit	uitte
plural	uiten	uitten
subjunctive sing.1	uite	uitte
subjunctive plur.1	uiten	uitten
imperative sing.	uit
imperative plur.1	uit
participles	uitend	geüit
1) Archaic.

Derived terms

• uiting