ulecieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ lecieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: u‧le‧cieć

Verb

[edit]

ulecieć pf (imperfective ulatywać)

  1. (intransitive) to take flight, to take wing, to fly away
  2. (intransitive) to dissipate, to evaporate, to vanish into thin air
  3. (intransitive, figurative, of memories, emotions, etc.) to fade, to ebb

Conjugation

[edit]
Conjugation of ulecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ulecieć
future tense 1st ulecę ulecimy
2nd ulecisz ulecicie
3rd uleci ulecą
impersonal uleci się
past tense 1st uleciałem,
-(e)m uleciał
uleciałam,
-(e)m uleciała
uleciałom,
-(e)m uleciało
ulecieliśmy,
-(e)śmy ulecieli
uleciałyśmy,
-(e)śmy uleciały
2nd uleciałeś,
-(e)ś uleciał
uleciałaś,
-(e)ś uleciała
uleciałoś,
-(e)ś uleciało
ulecieliście,
-(e)ście ulecieli
uleciałyście,
-(e)ście uleciały
3rd uleciał uleciała uleciało ulecieli uleciały
impersonal uleciano
conditional 1st uleciałbym,
bym uleciał
uleciałabym,
bym uleciała
uleciałobym,
bym uleciało
ulecielibyśmy,
byśmy ulecieli
uleciałybyśmy,
byśmy uleciały
2nd uleciałbyś,
byś uleciał
uleciałabyś,
byś uleciała
uleciałobyś,
byś uleciało
ulecielibyście,
byście ulecieli
uleciałybyście,
byście uleciały
3rd uleciałby,
by uleciał
uleciałaby,
by uleciała
uleciałoby,
by uleciało
ulecieliby,
by ulecieli
uleciałyby,
by uleciały
impersonal uleciano by
imperative 1st niech ulecę ulećmy
2nd uleć ulećcie
3rd niech uleci niech ulecą
anterior adverbial participle uleciawszy
verbal noun ulecenie

Further reading

[edit]
  • ulecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulecieć in Polish dictionaries at PWN