urwać

Polish

Etymology

From u- +‎ rwać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.rvat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urvat͡ɕ
• Syllabification: u‧rwać

Verb

urwać pf (imperfective urywać)

1. (transitive) to rip off, to break off, to sever
2. (transitive) to cut short
3. (transitive, colloquial) to deduct, to dock
4. (intransitive) to stop short (stop speaking suddenly)
5. (reflexive with się) to break off, to be severed
6. (reflexive with się) to intermit, to fall silent
7. (reflexive with się) to cease, to end
8. (reflexive with się, colloquial) to slip out, to sneak off

Conjugation

Conjugation of urwać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urwać
future tense	1st	urwę			urwiemy
	2nd	urwiesz			urwiecie
	3rd	urwie			urwą
	impersonal	urwie się
past tense	1st	urwałem, -(e)m urwał	urwałam, -(e)m urwała	urwałom, -(e)m urwało	urwaliśmy, -(e)śmy urwali	urwałyśmy, -(e)śmy urwały
	2nd	urwałeś, -(e)ś urwał	urwałaś, -(e)ś urwała	urwałoś, -(e)ś urwało	urwaliście, -(e)ście urwali	urwałyście, -(e)ście urwały
	3rd	urwał	urwała	urwało	urwali	urwały
	impersonal	urwano
conditional	1st	urwałbym, bym urwał	urwałabym, bym urwała	urwałobym, bym urwało	urwalibyśmy, byśmy urwali	urwałybyśmy, byśmy urwały
	2nd	urwałbyś, byś urwał	urwałabyś, byś urwała	urwałobyś, byś urwało	urwalibyście, byście urwali	urwałybyście, byście urwały
	3rd	urwałby, by urwał	urwałaby, by urwała	urwałoby, by urwało	urwaliby, by urwali	urwałyby, by urwały
	impersonal	urwano by
imperative	1st	niech urwę			urwijmy
	2nd	urwij			urwijcie
	3rd	niech urwie			niech urwą
passive adjectival participle		urwany	urwana	urwane	urwani	urwane
anterior adverbial participle		urwawszy
verbal noun		urwanie

Derived terms

nouns

• urwipołeć
• urwis

 

Further reading

• urwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urwać in Polish dictionaries at PWN