verdelgen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ delgen.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈdɛl.ɣə(n)/, /vɛrˈdɛl.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧del‧gen
• Rhymes: -ɛlɣən

Verb

verdelgen

1. (transitive) to exterminate

Inflection

Conjugation of verdelgen (weak, prefixed)
infinitive	verdelgen
past singular	verdelgde
past participle	verdelgd
infinitive	verdelgen
gerund	verdelgen n
	present tense	past tense
1st person singular	verdelg	verdelgde
2nd person sing. (jij)	verdelgt, verdelg2	verdelgde
2nd person sing. (u)	verdelgt	verdelgde
2nd person sing. (gij)	verdelgt	verdelgde
3rd person singular	verdelgt	verdelgde
plural	verdelgen	verdelgden
subjunctive sing.1	verdelge	verdelgde
subjunctive plur.1	verdelgen	verdelgden
imperative sing.	verdelg
imperative plur.1	verdelgt
participles	verdelgend	verdelgd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verdelger
• verdelgster