voorafgaan
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From vooraf (“beforehand”) + gaan (“to go”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]voorafgaan
- to precede
Conjugation
[edit]| Conjugation of voorafgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorafgaan | |||
| past singular | ging vooraf | |||
| past participle | voorafgegaan | |||
| infinitive | voorafgaan | |||
| gerund | voorafgaan n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | ga vooraf | ging vooraf | voorafga | voorafging |
| 2nd person sing. (jij) | gaat vooraf, ga vooraf2 | ging vooraf | voorafgaat | voorafging |
| 2nd person sing. (u) | gaat vooraf | ging vooraf | voorafgaat | voorafging |
| 2nd person sing. (gij) | gaat vooraf | gingt vooraf | voorafgaat | voorafgingt |
| 3rd person singular | gaat vooraf | ging vooraf | voorafgaat | voorafging |
| plural | gaan vooraf | gingen vooraf | voorafgaan | voorafgingen |
| subjunctive sing.1 | ga vooraf | ginge vooraf | voorafga | voorafginge |
| subjunctive plur.1 | gaan vooraf | gingen vooraf | voorafgaan | voorafgingen |
| imperative sing. | ga vooraf | |||
| imperative plur.1 | gaat vooraf | |||
| participles | voorafgaand | voorafgegaan | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||