włamać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From w- +‎ łamać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈvwa.mat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: wła‧mać

Verb[edit]

włamać pf (imperfective włamywać)

  1. (reflexive with się) to break in, to hack into
    Hypernym: dostać się

Conjugation[edit]

Conjugation of włamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive włamać
future tense 1st włamię włamiemy
2nd włamiesz włamiecie
3rd włamie włamią
impersonal włamie się
past tense 1st włamałem,
-(e)m włamał
włamałam,
-(e)m włamała
włamałom,
-(e)m włamało
włamaliśmy,
-(e)śmy włamali
włamałyśmy,
-(e)śmy włamały
2nd włamałeś,
-(e)ś włamał
włamałaś,
-(e)ś włamała
włamałoś,
-(e)ś włamało
włamaliście,
-(e)ście włamali
włamałyście,
-(e)ście włamały
3rd włamał włamała włamało włamali włamały
impersonal włamano
conditional 1st włamałbym,
bym włamał
włamałabym,
bym włamała
włamałobym,
bym włamało
włamalibyśmy,
byśmy włamali
włamałybyśmy,
byśmy włamały
2nd włamałbyś,
byś włamał
włamałabyś,
byś włamała
włamałobyś,
byś włamało
włamalibyście,
byście włamali
włamałybyście,
byście włamały
3rd włamałby,
by włamał
włamałaby,
by włamała
włamałoby,
by włamało
włamaliby,
by włamali
włamałyby,
by włamały
impersonal włamano by
imperative 1st niech włamię włammy
2nd włam włamcie
3rd niech włamie niech włamią
anterior adverbial participle włamawszy
verbal noun włamanie

Derived terms[edit]

adjectives
adverb
nouns

Further reading[edit]

  • włamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • włamać in Polish dictionaries at PWN