wdziać

Polish

Etymology

From w- +‎ Proto-Slavic *dějati.

Pronunciation

• IPA^(key): /vd͡ʑat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: wdziać

Verb

wdziać pf (imperfective wdziewać)

1. (transitive, literary) to don, to enrobe (to put on clothing; to dress oneself in an article of personal attire)

   Hypernym: nałożyć

Conjugation

Conjugation of wdziać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wdziać
future tense	1st	wdzieję			wdziejemy
	2nd	wdziejesz			wdziejecie
	3rd	wdzieje			wdzieją
	impersonal	wdzieje się
past tense	1st	wdziałem, -(e)m wdział	wdziałam, -(e)m wdziała	wdziałom, -(e)m wdziało	wdzialiśmy, -(e)śmy wdziali	wdziałyśmy, -(e)śmy wdziały
	2nd	wdziałeś, -(e)ś wdział	wdziałaś, -(e)ś wdziała	wdziałoś, -(e)ś wdziało	wdzialiście, -(e)ście wdziali	wdziałyście, -(e)ście wdziały
	3rd	wdział	wdziała	wdziało	wdziali	wdziały
	impersonal	wdziano
conditional	1st	wdziałbym, bym wdział	wdziałabym, bym wdziała	wdziałobym, bym wdziało	wdzialibyśmy, byśmy wdziali	wdziałybyśmy, byśmy wdziały
	2nd	wdziałbyś, byś wdział	wdziałabyś, byś wdziała	wdziałobyś, byś wdziało	wdzialibyście, byście wdziali	wdziałybyście, byście wdziały
	3rd	wdziałby, by wdział	wdziałaby, by wdziała	wdziałoby, by wdziało	wdzialiby, by wdziali	wdziałyby, by wdziały
	impersonal	wdziano by
imperative	1st	niech wdzieję			wdziejmy
	2nd	wdziej			wdziejcie
	3rd	niech wdzieje			niech wdzieją
passive adjectival participle		wdziany	wdziana	wdziane	wdziani	wdziane
anterior adverbial participle		wdziawszy
verbal noun		wdzianie

Derived terms

nouns

• wdzianko

 

Further reading

• wdziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wdziać in Polish dictionaries at PWN