wsadzić

Polish

Etymology

From w- +‎ sadzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfsa.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

wsadzić pf (imperfective wsadzać)

1. (transitive) to put in (place inside)

   Synonym: włożyć

2. (transitive) to help in, to guide in
3. (transitive, colloquial) to lock up, to put away

Conjugation

Conjugation of wsadzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wsadzić
future tense	1st	wsadzę			wsadzimy
	2nd	wsadzisz			wsadzicie
	3rd	wsadzi			wsadzą
	impersonal	wsadzi się
past tense	1st	wsadziłem	wsadziłam		wsadziliśmy	wsadziłyśmy
	2nd	wsadziłeś	wsadziłaś		wsadziliście	wsadziłyście
	3rd	wsadził	wsadziła	wsadziło	wsadzili	wsadziły
	impersonal	wsadzono
conditional	1st	wsadziłbym	wsadziłabym		wsadzilibyśmy	wsadziłybyśmy
	2nd	wsadziłbyś	wsadziłabyś		wsadzilibyście	wsadziłybyście
	3rd	wsadziłby	wsadziłaby	wsadziłoby	wsadziliby	wsadziłyby
	impersonal	wsadzono by
imperative	1st	niech wsadzę			wsadźmy
	2nd	wsadź			wsadźcie
	3rd	niech wsadzi			niech wsadzą
passive adjectival participle		wsadzony	wsadzona	wsadzone	wsadzeni	wsadzone
anterior adverbial participle		wsadziwszy
verbal noun		wsadzenie

Further reading

• wsadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wsadzić in Polish dictionaries at PWN