wtajemniczyć

Polish

Etymology

From w- +‎ tajemnica +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /fta.jɛmˈɲi.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: wta‧jem‧ni‧czyć

Verb

wtajemniczyć pf (imperfective wtajemniczać)

1. (transitive) to initiate, to acquaint, to clue in, to let in on (to familiarize thoroughly with something) [with w (+ accusative) ‘on what’]

   Synonym: wprowadzić

   Hypernyms: zapoznać, zaznajomić

2. (transitive) to initiate, to acquaint, to clue in, to let in on (to disclose information to someone; to tell somebody a secret or share privileged information) [with w (+ accusative) ‘on what’]

   Synonym: powierzyć

3. (reflexive with się) to get initiated, to get acquainted, to get clued in, to get let in on (to get familiarized thoroughly with something) [with w (+ accusative) ‘on what’]

   Synonym: wprowadzić się

   Hypernyms: zapoznać się, zaznajomić się

4. (reflexive with się) to initiate each other, to acquaint each other, to clue each other in, to let each other in on (to disclose information to each other; to tell each other a secret or share privileged information) [with w (+ accusative) ‘on what’]

Conjugation

Conjugation of wtajemniczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtajemniczyć
future tense	1st	wtajemniczę			wtajemniczymy
	2nd	wtajemniczysz			wtajemniczycie
	3rd	wtajemniczy			wtajemniczą
	impersonal	wtajemniczy się
past tense	1st	wtajemniczyłem, -(e)m wtajemniczył	wtajemniczyłam, -(e)m wtajemniczyła	wtajemniczyłom, -(e)m wtajemniczyło	wtajemniczyliśmy, -(e)śmy wtajemniczyli	wtajemniczyłyśmy, -(e)śmy wtajemniczyły
	2nd	wtajemniczyłeś, -(e)ś wtajemniczył	wtajemniczyłaś, -(e)ś wtajemniczyła	wtajemniczyłoś, -(e)ś wtajemniczyło	wtajemniczyliście, -(e)ście wtajemniczyli	wtajemniczyłyście, -(e)ście wtajemniczyły
	3rd	wtajemniczył	wtajemniczyła	wtajemniczyło	wtajemniczyli	wtajemniczyły
	impersonal	wtajemniczono
conditional	1st	wtajemniczyłbym, bym wtajemniczył	wtajemniczyłabym, bym wtajemniczyła	wtajemniczyłobym, bym wtajemniczyło	wtajemniczylibyśmy, byśmy wtajemniczyli	wtajemniczyłybyśmy, byśmy wtajemniczyły
	2nd	wtajemniczyłbyś, byś wtajemniczył	wtajemniczyłabyś, byś wtajemniczyła	wtajemniczyłobyś, byś wtajemniczyło	wtajemniczylibyście, byście wtajemniczyli	wtajemniczyłybyście, byście wtajemniczyły
	3rd	wtajemniczyłby, by wtajemniczył	wtajemniczyłaby, by wtajemniczyła	wtajemniczyłoby, by wtajemniczyło	wtajemniczyliby, by wtajemniczyli	wtajemniczyłyby, by wtajemniczyły
	impersonal	wtajemniczono by
imperative	1st	niech wtajemniczę			wtajemniczmy
	2nd	wtajemnicz			wtajemniczcie
	3rd	niech wtajemniczy			niech wtajemniczą
passive adjectival participle		wtajemniczony	wtajemniczona	wtajemniczone	wtajemniczeni	wtajemniczone
anterior adverbial participle		wtajemniczywszy
verbal noun		wtajemniczenie

Derived terms

nouns

• wtajemniczenie
• wtajemniczona
• wtajemniczony

 

Further reading

• wtajemniczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wtajemniczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wtajemniczyć in Polish dictionaries at PWN