wtrynić

Polish[edit]

From w- +‎ trynić.

wtrynić pf (imperfective wtryniać)

(transitive, colloquial) to put in (to place inside)
Synonym: wpieprzyć
(transitive, colloquial) to foist (to force another to accept especially by stealth or deceit)
Synonym: wcisnąć
(reflexive with się, colloquial) to cut in [+ w (accusative) = something] (to intrude)
Synonym: wepchnąć się

Conjugation of wtrynić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtrynić
future tense	1^st	wtrynię			wtrynimy
	2^nd	wtrynisz			wtrynicie
	3^rd	wtryni			wtrynią
	impersonal	wtryni się
past tense	1^st	wtryniłem, -(e)m wtrynił	wtryniłam, -(e)m wtryniła	wtryniłom, -(e)m wtryniło	wtryniliśmy, -(e)śmy wtrynili	wtryniłyśmy, -(e)śmy wtryniły
	2^nd	wtryniłeś, -(e)ś wtrynił	wtryniłaś, -(e)ś wtryniła	wtryniłoś, -(e)ś wtryniło	wtryniliście, -(e)ście wtrynili	wtryniłyście, -(e)ście wtryniły
	3^rd	wtrynił	wtryniła	wtryniło	wtrynili	wtryniły
	impersonal	wtryniono
conditional	1^st	wtryniłbym, bym wtrynił	wtryniłabym, bym wtryniła	wtryniłobym, bym wtryniło	wtrynilibyśmy, byśmy wtrynili	wtryniłybyśmy, byśmy wtryniły
	2^nd	wtryniłbyś, byś wtrynił	wtryniłabyś, byś wtryniła	wtryniłobyś, byś wtryniło	wtrynilibyście, byście wtrynili	wtryniłybyście, byście wtryniły
	3^rd	wtryniłby, by wtrynił	wtryniłaby, by wtryniła	wtryniłoby, by wtryniło	wtryniliby, by wtrynili	wtryniłyby, by wtryniły
	impersonal	wtryniono by
imperative	1^st	niech wtrynię			wtryńmy
	2^nd	wtryń			wtryńcie
	3^rd	niech wtryni			niech wtrynią
passive adjectival participle		wtryniony	wtryniona	wtrynione	wtrynieni	wtrynione
anterior adverbial participle		wtryniwszy
verbal noun		wtrynienie