wzbronić

Polish

Etymology

From wz- +‎ bronić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvzbrɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: wzbro‧nić

Verb

wzbronić pf (imperfective wzbraniać)

1. (transitive) to deny, to disallow, to forbid

   Synonyms: zabronić, zakazać

2. (reflexive with się) to resist, to shy away, to stand on ceremony

   Synonym: oprzeć się

Conjugation

Conjugation of wzbronić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wzbronić
future tense	1st	wzbronię			wzbronimy
	2nd	wzbronisz			wzbronicie
	3rd	wzbroni			wzbronią
	impersonal	wzbroni się
past tense	1st	wzbroniłem, -(e)m wzbronił	wzbroniłam, -(e)m wzbroniła	wzbroniłom, -(e)m wzbroniło	wzbroniliśmy, -(e)śmy wzbronili	wzbroniłyśmy, -(e)śmy wzbroniły
	2nd	wzbroniłeś, -(e)ś wzbronił	wzbroniłaś, -(e)ś wzbroniła	wzbroniłoś, -(e)ś wzbroniło	wzbroniliście, -(e)ście wzbronili	wzbroniłyście, -(e)ście wzbroniły
	3rd	wzbronił	wzbroniła	wzbroniło	wzbronili	wzbroniły
	impersonal	wzbroniono
conditional	1st	wzbroniłbym, bym wzbronił	wzbroniłabym, bym wzbroniła	wzbroniłobym, bym wzbroniło	wzbronilibyśmy, byśmy wzbronili	wzbroniłybyśmy, byśmy wzbroniły
	2nd	wzbroniłbyś, byś wzbronił	wzbroniłabyś, byś wzbroniła	wzbroniłobyś, byś wzbroniło	wzbronilibyście, byście wzbronili	wzbroniłybyście, byście wzbroniły
	3rd	wzbroniłby, by wzbronił	wzbroniłaby, by wzbroniła	wzbroniłoby, by wzbroniło	wzbroniliby, by wzbronili	wzbroniłyby, by wzbroniły
	impersonal	wzbroniono by
imperative	1st	niech wzbronię			wzbrońmy
	2nd	wzbroń			wzbrońcie
	3rd	niech wzbroni			niech wzbronią
passive adjectival participle		wzbroniony	wzbroniona	wzbronione	wzbronieni	wzbronione
anterior adverbial participle		wzbroniwszy
verbal noun		wzbronienie

Further reading

• wzbronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wzbronić in Polish dictionaries at PWN