yeşil

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /jeˈʃil/
  • Hyphenation: ye‧şil

Etymology 1

[edit]

From Ottoman Turkish یشیل (yeşil), from Proto-Turkic *yāĺïl (green), composed of *yāĺ (fresh, young, vegetable) plus *-ïl (noun-forming suffix).

Noun

[edit]

yeşil (definite accusative yeşili, plural yeşiller)

  1. green
Declension
[edit]
Inflection
Nominative yeşil
Definite accusative yeşili
Singular Plural
Nominative yeşil yeşiller
Definite accusative yeşili yeşilleri
Dative yeşile yeşillere
Locative yeşilde yeşillerde
Ablative yeşilden yeşillerden
Genitive yeşilin yeşillerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yeşilim yeşillerim
2nd singular yeşilin yeşillerin
3rd singular yeşili yeşilleri
1st plural yeşilimiz yeşillerimiz
2nd plural yeşiliniz yeşilleriniz
3rd plural yeşilleri yeşilleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yeşilimi yeşillerimi
2nd singular yeşilini yeşillerini
3rd singular yeşilini yeşillerini
1st plural yeşilimizi yeşillerimizi
2nd plural yeşilinizi yeşillerinizi
3rd plural yeşillerini yeşillerini
Dative
Singular Plural
1st singular yeşilime yeşillerime
2nd singular yeşiline yeşillerine
3rd singular yeşiline yeşillerine
1st plural yeşilimize yeşillerimize
2nd plural yeşilinize yeşillerinize
3rd plural yeşillerine yeşillerine
Locative
Singular Plural
1st singular yeşilimde yeşillerimde
2nd singular yeşilinde yeşillerinde
3rd singular yeşilinde yeşillerinde
1st plural yeşilimizde yeşillerimizde
2nd plural yeşilinizde yeşillerinizde
3rd plural yeşillerinde yeşillerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yeşilimden yeşillerimden
2nd singular yeşilinden yeşillerinden
3rd singular yeşilinden yeşillerinden
1st plural yeşilimizden yeşillerimizden
2nd plural yeşilinizden yeşillerinizden
3rd plural yeşillerinden yeşillerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yeşilimin yeşillerimin
2nd singular yeşilinin yeşillerinin
3rd singular yeşilinin yeşillerinin
1st plural yeşilimizin yeşillerimizin
2nd plural yeşilinizin yeşillerinizin
3rd plural yeşillerinin yeşillerinin

Adjective

[edit]

yeşil (intensive yemyeşil)

  1. green
    Yeşil çimgreen grass
Declension
[edit]

See also

[edit]
Colors in Turkish · renkler (layout · text)
     beyaz, ak      gri, boz      siyah, kara
             kırmızı, kızıl; al              turuncu; kahverengi, konur, boz              sarı; bej
             limon çürüğü              yeşil              nane yeşili
             camgöbeği; turkuaz              gök, mavi              lacivert
             eflatun; mor              pembe; mor              yavruağzı

References

[edit]

Etymology 2

[edit]

Adjective

[edit]

yeşil

  1. east
Synonyms
[edit]
Antonyms
[edit]

Further reading

[edit]
  • yeşil”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • yeşil in Reverso (Turkish-English)