zapanować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ panować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.paˈnɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pa‧no‧wać

Verb[edit]

zapanować pf (imperfective panować or zapanowywać)

  1. (intransitive) to reign, to rule, to dominate [+ nad (instrumental) = over something]
    Synonym: opanować
  2. (intransitive) to set in, to begin, to take hold
    Synonym: nastać

Conjugation[edit]

Conjugation of zapanować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapanować
future tense 1st zapanuję zapanujemy
2nd zapanujesz zapanujecie
3rd zapanuje zapanują
impersonal zapanuje się
past tense 1st zapanowałem,
-(e)m zapanował
zapanowałam,
-(e)m zapanowała
zapanowałom,
-(e)m zapanowało
zapanowaliśmy,
-(e)śmy zapanowali
zapanowałyśmy,
-(e)śmy zapanowały
2nd zapanowałeś,
-(e)ś zapanował
zapanowałaś,
-(e)ś zapanowała
zapanowałoś,
-(e)ś zapanowało
zapanowaliście,
-(e)ście zapanowali
zapanowałyście,
-(e)ście zapanowały
3rd zapanował zapanowała zapanowało zapanowali zapanowały
impersonal zapanowano
conditional 1st zapanowałbym,
bym zapanował
zapanowałabym,
bym zapanowała
zapanowałobym,
bym zapanowało
zapanowalibyśmy,
byśmy zapanowali
zapanowałybyśmy,
byśmy zapanowały
2nd zapanowałbyś,
byś zapanował
zapanowałabyś,
byś zapanowała
zapanowałobyś,
byś zapanowało
zapanowalibyście,
byście zapanowali
zapanowałybyście,
byście zapanowały
3rd zapanowałby,
by zapanował
zapanowałaby,
by zapanowała
zapanowałoby,
by zapanowało
zapanowaliby,
by zapanowali
zapanowałyby,
by zapanowały
impersonal zapanowano by
imperative 1st niech zapanuję zapanujmy
2nd zapanuj zapanujcie
3rd niech zapanuje niech zapanują
anterior adverbial participle zapanowawszy
verbal noun zapanowanie

Further reading[edit]

  • zapanować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapanować in Polish dictionaries at PWN