zemknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ mknąć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

zemknąć pf (imperfective zmykać)

  1. (intransitive, colloquial) to escape, to flee, to leg it
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation[edit]

Conjugation of zemknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zemknąć
future tense 1st zemknę zemkniemy
2nd zemkniesz zemkniecie
3rd zemknie zemkną
impersonal zemknie się
past tense 1st zemknąłem,
-(e)m zemknął
zemknęłam,
-(e)m zemknęła
zemknęłom,
-(e)m zemknęło
zemknęliśmy,
-(e)śmy zemknęli
zemknęłyśmy,
-(e)śmy zemknęły
2nd zemknąłeś,
-(e)ś zemknął
zemknęłaś,
-(e)ś zemknęła
zemknęłoś,
-(e)ś zemknęło
zemknęliście,
-(e)ście zemknęli
zemknęłyście,
-(e)ście zemknęły
3rd zemknął zemknęła zemknęło zemknęli zemknęły
impersonal zemknięto
conditional 1st zemknąłbym,
bym zemknął
zemknęłabym,
bym zemknęła
zemknęłobym,
bym zemknęło
zemknęlibyśmy,
byśmy zemknęli
zemknęłybyśmy,
byśmy zemknęły
2nd zemknąłbyś,
byś zemknął
zemknęłabyś,
byś zemknęła
zemknęłobyś,
byś zemknęło
zemknęlibyście,
byście zemknęli
zemknęłybyście,
byście zemknęły
3rd zemknąłby,
by zemknął
zemknęłaby,
by zemknęła
zemknęłoby,
by zemknęło
zemknęliby,
by zemknęli
zemknęłyby,
by zemknęły
impersonal zemknięto by
imperative 1st niech zemknę zemknijmy
2nd zemknij zemknijcie
3rd niech zemknie niech zemkną
anterior adverbial participle zemknąwszy
verbal noun zemknięcie

Further reading[edit]

  • zemknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zemknąć in Polish dictionaries at PWN