zrudzieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ rudzieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

zrudzieć pf (imperfective rudzieć)

  1. (intransitive) to turn rust-coloured, to redden
  2. (intransitive) to discolour, to lose colour

Conjugation

[edit]
Conjugation of zrudzieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrudzieć
future tense 1st zrudzieję zrudziejemy
2nd zrudziejesz zrudziejecie
3rd zrudzieje zrudzieją
impersonal zrudzieje się
past tense 1st zrudziałem,
-(e)m zrudział
zrudziałam,
-(e)m zrudziała
zrudziałom,
-(e)m zrudziało
zrudzieliśmy,
-(e)śmy zrudzieli
zrudziałyśmy,
-(e)śmy zrudziały
2nd zrudziałeś,
-(e)ś zrudział
zrudziałaś,
-(e)ś zrudziała
zrudziałoś,
-(e)ś zrudziało
zrudzieliście,
-(e)ście zrudzieli
zrudziałyście,
-(e)ście zrudziały
3rd zrudział zrudziała zrudziało zrudzieli zrudziały
impersonal zrudziano
conditional 1st zrudziałbym,
bym zrudział
zrudziałabym,
bym zrudziała
zrudziałobym,
bym zrudziało
zrudzielibyśmy,
byśmy zrudzieli
zrudziałybyśmy,
byśmy zrudziały
2nd zrudziałbyś,
byś zrudział
zrudziałabyś,
byś zrudziała
zrudziałobyś,
byś zrudziało
zrudzielibyście,
byście zrudzieli
zrudziałybyście,
byście zrudziały
3rd zrudziałby,
by zrudział
zrudziałaby,
by zrudziała
zrudziałoby,
by zrudziało
zrudzieliby,
by zrudzieli
zrudziałyby,
by zrudziały
impersonal zrudziano by
imperative 1st niech zrudzieję zrudziejmy
2nd zrudziej zrudziejcie
3rd niech zrudzieje niech zrudzieją
anterior adverbial participle zrudziawszy
verbal noun zrudzenie

Derived terms

[edit]
adjective

Further reading

[edit]