βέβαιος

Ancient Greek

Etymology

From βεβᾰ- (beba-), short-vowel grade of the stem of βέβηκα (bébēka, “stand”), the perfect of βαίνω (baínō, “step”), + -ιος (-ios).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bé.bai̯.os/ → /ˈβe.βɛ.os/ → /ˈve.ve.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bé.bai̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbe.bɛ.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβe.βɛ.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈve.ve.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈve.ve.os/

Adjective

βέβαιος • (bébaios) m or f (neuter βέβαιον); second declension

1. firm, steady
2. steadfast, durable
3. sure, certain

Declension

Second declension of βέβαιος; βέβαιον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		βέβαιος bébaios	βέβαιον bébaion		βεβαίω bebaíō	βεβαίω bebaíō		βέβαιοι bébaioi	βέβαιᾰ bébaia
Genitive		βεβαίου bebaíou	βεβαίου bebaíou		βεβαίοιν bebaíoin	βεβαίοιν bebaíoin		βεβαίων bebaíōn	βεβαίων bebaíōn
Dative		βεβαίῳ bebaíōi	βεβαίῳ bebaíōi		βεβαίοιν bebaíoin	βεβαίοιν bebaíoin		βεβαίοις bebaíois	βεβαίοις bebaíois
Accusative		βέβαιον bébaion	βέβαιον bébaion		βεβαίω bebaíō	βεβαίω bebaíō		βεβαίους bebaíous	βέβαιᾰ bébaia
Vocative		βέβαιε bébaie	βέβαιον bébaion		βεβαίω bebaíō	βεβαίω bebaíō		βέβαιοι bébaioi	βέβαιᾰ bébaia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		βεβαίως bebaíōs			βεβαιότερος bebaióteros			βεβαιότᾰτος bebaiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• βεβαιόω (bebaióō)

Further reading

• “βέβαιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From the Ancient Greek βέβαιος (bébaios).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈveveos/
• Hyphenation: βέ‧βαι‧ος

Adjective

βέβαιος • (vévaios) m (feminine βέβαιη or βεβαία, neuter βέβαιο)

1. sure, certain

Declension

Declension of βέβαιος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βέβαιος •	βέβαιη • / βέβαια •	βέβαιο •	βέβαιοι •	βέβαιες •	βέβαια •
genitive	βέβαιου •	βέβαιης • / βέβαιας •	βέβαιου •	βέβαιων •	βέβαιων •	βέβαιων •
accusative	βέβαιο •	βέβαιη • / βέβαια •	βέβαιο •	βέβαιους •	βέβαιες •	βέβαια •
vocative	βέβαιε •	βέβαιη • / βέβαια •	βέβαιο •	βέβαιοι •	βέβαιες •	βέβαια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βέβαιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βέβαιος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βεβαιότερος •	βεβαιότερη •	βεβαιότερο •	βεβαιότεροι •	βεβαιότερες •	βεβαιότερα •
genitive	βεβαιότερου •	βεβαιότερης •	βεβαιότερου •	βεβαιότερων •	βεβαιότερων •	βεβαιότερων •
accusative	βεβαιότερο •	βεβαιότερη •	βεβαιότερο •	βεβαιότερους •	βεβαιότερες •	βεβαιότερα •
vocative	βεβαιότερε •	βεβαιότερη •	βεβαιότερο •	βεβαιότεροι •	βεβαιότερες •	βεβαιότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο βεβαιότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βεβαιότατος •	βεβαιότατη •	βεβαιότατο •	βεβαιότατοι •	βεβαιότατες •	βεβαιότατα •
genitive	βεβαιότατου •	βεβαιότατης •	βεβαιότατου •	βεβαιότατων •	βεβαιότατων •	βεβαιότατων •
accusative	βεβαιότατο •	βεβαιότατη •	βεβαιότατο •	βεβαιότατους •	βεβαιότατες •	βεβαιότατα •
vocative	βεβαιότατε •	βεβαιότατη •	βεβαιότατο •	βεβαιότατοι •	βεβαιότατες •	βεβαιότατα •

Antonyms

• αβέβαιος (avévaios, “uncertain”)

Related terms

• βέβαια (vévaia, “of course, certainly”)
• βεβαίως (vevaíos, “of course, certainly”)
• βεβαιωτικός (vevaiotikós, “affirmative, positive”)
• βεβαίωση f (vevaíosi, “confirmation, assurance, certificate”)
• βεβαιώνω (vevaióno, “to assure or confirm”)
• βεβαιώνομαι (vevaiónomai, “to make sure, to assure yourself”)
• βεβαιότητα f (vevaiótita, “certainty”)