υποκύπτω

See also: ὑποκύπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποκύπτω (hupokúptō, “stoop under a yoke”). Morphologically, from υπο- (“under”) +‎ κύπτω (“bend”).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.poˈci.pto/
• Hyphenation: υ‧πο‧κύ‧πτω

Verb

υποκύπτω • (ypokýpto) (past υπέκυψα, passive —)

1. to succumb
2. (figuratively) to die

   Υπέκυψε στα τραύματά του.

   Ypékypse sta trávmatá tou.

   He succumbed to his injuries.

Conjugation

υποκύπτω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	υποκύπτω	υποκύψω
2 sg	υποκύπτεις	υποκύψεις
3 sg	υποκύπτει	υποκύψει
1 pl	υποκύπτουμε, [‑ομε]	υποκύψουμε, [‑ομε]
2 pl	υποκύπτετε	υποκύψετε
3 pl	υποκύπτουν(ε)	υποκύψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	υπέκυπτα	υπέκυψα
2 sg	υπέκυπτες	υπέκυψες
3 sg	υπέκυπτε	υπέκυψε
1 pl	υποκύπταμε	υποκύψαμε
2 pl	υποκύπτατε	υποκύψατε
3 pl	υπέκυπταν, υποκύπταν(ε)	υπέκυψαν, υποκύψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα υποκύπτω ➤	θα υποκύψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα υποκύπτεις, …	θα υποκύψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … υποκύψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … υποκύψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … υποκύψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	(υπόκυπτε)	υπόκυψε
2 pl	υποκύπτετε	υποκύψτε
Other forms
Active present participle ➤	υποκύπτοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας υποκύψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	υποκύψει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: κύπτω (kýpto, “bend forward”) (Katharevousa)