فسخ

Arabic

Etymology 1.1

Root
ف س خ (f s ḵ)
2 terms

Cognate with Hebrew פָּסַח (pasákh, “to pass over, skip”).

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.sa.xa/

Verb

فَسَخَ • (fasaḵa) I (non-past يَفْسَخُ (yafsaḵu), verbal noun فَسْخ (fasḵ))

1. to dislocate, to disjoint
2. to tear apart, to rend, to sever
3. (law) to rescind, to annul, to revoke, to cancel

Conjugation

    Conjugation of فَسَخَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal noun فَسْخ)

verbal noun الْمَصْدَر						فَسْخ fasḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَاسِخ fāsiḵ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَفْسُوخ mafsūḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَسَخْتُ fasaḵtu	فَسَخْتَ fasaḵta	فَسَخَ fasaḵa		فَسَخْتُمَا fasaḵtumā	فَسَخَا fasaḵā		فَسَخْنَا fasaḵnā	فَسَخْتُمْ fasaḵtum	فَسَخُوا fasaḵū
	f		فَسَخْتِ fasaḵti	فَسَخَتْ fasaḵat			فَسَخَتَا fasaḵatā			فَسَخْتُنَّ fasaḵtunna	فَسَخْنَ fasaḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْسَخُ ʔafsaḵu	تَفْسَخُ tafsaḵu	يَفْسَخُ yafsaḵu		تَفْسَخَانِ tafsaḵāni	يَفْسَخَانِ yafsaḵāni		نَفْسَخُ nafsaḵu	تَفْسَخُونَ tafsaḵūna	يَفْسَخُونَ yafsaḵūna
	f		تَفْسَخِينَ tafsaḵīna	تَفْسَخُ tafsaḵu			تَفْسَخَانِ tafsaḵāni			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْسَخَ ʔafsaḵa	تَفْسَخَ tafsaḵa	يَفْسَخَ yafsaḵa		تَفْسَخَا tafsaḵā	يَفْسَخَا yafsaḵā		نَفْسَخَ nafsaḵa	تَفْسَخُوا tafsaḵū	يَفْسَخُوا yafsaḵū
	f		تَفْسَخِي tafsaḵī	تَفْسَخَ tafsaḵa			تَفْسَخَا tafsaḵā			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْسَخْ ʔafsaḵ	تَفْسَخْ tafsaḵ	يَفْسَخْ yafsaḵ		تَفْسَخَا tafsaḵā	يَفْسَخَا yafsaḵā		نَفْسَخْ nafsaḵ	تَفْسَخُوا tafsaḵū	يَفْسَخُوا yafsaḵū
	f		تَفْسَخِي tafsaḵī	تَفْسَخْ tafsaḵ			تَفْسَخَا tafsaḵā			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
imperative الْأَمْر	m		اِفْسَخْ ifsaḵ			اِفْسَخَا ifsaḵā				اِفْسَخُوا ifsaḵū
	f		اِفْسَخِي ifsaḵī							اِفْسَخْنَ ifsaḵna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُسِخْتُ fusiḵtu	فُسِخْتَ fusiḵta	فُسِخَ fusiḵa		فُسِخْتُمَا fusiḵtumā	فُسِخَا fusiḵā		فُسِخْنَا fusiḵnā	فُسِخْتُمْ fusiḵtum	فُسِخُوا fusiḵū
	f		فُسِخْتِ fusiḵti	فُسِخَتْ fusiḵat			فُسِخَتَا fusiḵatā			فُسِخْتُنَّ fusiḵtunna	فُسِخْنَ fusiḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفْسَخُ ʔufsaḵu	تُفْسَخُ tufsaḵu	يُفْسَخُ yufsaḵu		تُفْسَخَانِ tufsaḵāni	يُفْسَخَانِ yufsaḵāni		نُفْسَخُ nufsaḵu	تُفْسَخُونَ tufsaḵūna	يُفْسَخُونَ yufsaḵūna
	f		تُفْسَخِينَ tufsaḵīna	تُفْسَخُ tufsaḵu			تُفْسَخَانِ tufsaḵāni			تُفْسَخْنَ tufsaḵna	يُفْسَخْنَ yufsaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْسَخَ ʔufsaḵa	تُفْسَخَ tufsaḵa	يُفْسَخَ yufsaḵa		تُفْسَخَا tufsaḵā	يُفْسَخَا yufsaḵā		نُفْسَخَ nufsaḵa	تُفْسَخُوا tufsaḵū	يُفْسَخُوا yufsaḵū
	f		تُفْسَخِي tufsaḵī	تُفْسَخَ tufsaḵa			تُفْسَخَا tufsaḵā			تُفْسَخْنَ tufsaḵna	يُفْسَخْنَ yufsaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْسَخْ ʔufsaḵ	تُفْسَخْ tufsaḵ	يُفْسَخْ yufsaḵ		تُفْسَخَا tufsaḵā	يُفْسَخَا yufsaḵā		نُفْسَخْ nufsaḵ	تُفْسَخُوا tufsaḵū	يُفْسَخُوا yufsaḵū
	f		تُفْسَخِي tufsaḵī	تُفْسَخْ tufsaḵ			تُفْسَخَا tufsaḵā			تُفْسَخْنَ tufsaḵna	يُفْسَخْنَ yufsaḵna

Etymology 1.2

Verb

فَسِخَ • (fasiḵa) I (non-past يَفْسَخُ (yafsaḵu), verbal noun فَسَخ (fasaḵ))

1. to fade (of a color or a colored item)

Conjugation

    Conjugation of فَسِخَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun فَسَخ)

verbal noun الْمَصْدَر						فَسَخ fasaḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَسِخ fasiḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَسِخْتُ fasiḵtu	فَسِخْتَ fasiḵta	فَسِخَ fasiḵa		فَسِخْتُمَا fasiḵtumā	فَسِخَا fasiḵā		فَسِخْنَا fasiḵnā	فَسِخْتُمْ fasiḵtum	فَسِخُوا fasiḵū
	f		فَسِخْتِ fasiḵti	فَسِخَتْ fasiḵat			فَسِخَتَا fasiḵatā			فَسِخْتُنَّ fasiḵtunna	فَسِخْنَ fasiḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْسَخُ ʔafsaḵu	تَفْسَخُ tafsaḵu	يَفْسَخُ yafsaḵu		تَفْسَخَانِ tafsaḵāni	يَفْسَخَانِ yafsaḵāni		نَفْسَخُ nafsaḵu	تَفْسَخُونَ tafsaḵūna	يَفْسَخُونَ yafsaḵūna
	f		تَفْسَخِينَ tafsaḵīna	تَفْسَخُ tafsaḵu			تَفْسَخَانِ tafsaḵāni			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْسَخَ ʔafsaḵa	تَفْسَخَ tafsaḵa	يَفْسَخَ yafsaḵa		تَفْسَخَا tafsaḵā	يَفْسَخَا yafsaḵā		نَفْسَخَ nafsaḵa	تَفْسَخُوا tafsaḵū	يَفْسَخُوا yafsaḵū
	f		تَفْسَخِي tafsaḵī	تَفْسَخَ tafsaḵa			تَفْسَخَا tafsaḵā			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْسَخْ ʔafsaḵ	تَفْسَخْ tafsaḵ	يَفْسَخْ yafsaḵ		تَفْسَخَا tafsaḵā	يَفْسَخَا yafsaḵā		نَفْسَخْ nafsaḵ	تَفْسَخُوا tafsaḵū	يَفْسَخُوا yafsaḵū
	f		تَفْسَخِي tafsaḵī	تَفْسَخْ tafsaḵ			تَفْسَخَا tafsaḵā			تَفْسَخْنَ tafsaḵna	يَفْسَخْنَ yafsaḵna
imperative الْأَمْر	m		اِفْسَخْ ifsaḵ			اِفْسَخَا ifsaḵā				اِفْسَخُوا ifsaḵū
	f		اِفْسَخِي ifsaḵī							اِفْسَخْنَ ifsaḵna

Etymology 1.3

Verb

فَسَّخَ • (fassaḵa) II (non-past يُفَسِّخُ (yufassiḵu), verbal noun تَفْسِيخ (tafsīḵ))

1. to tear to pieces, to rend, to mangle

Conjugation

    Conjugation of فَسَّخَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْسِيخ)

verbal noun الْمَصْدَر						تَفْسِيخ tafsīḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُفَسِّخ mufassiḵ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُفَسَّخ mufassaḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَسَّخْتُ fassaḵtu	فَسَّخْتَ fassaḵta	فَسَّخَ fassaḵa		فَسَّخْتُمَا fassaḵtumā	فَسَّخَا fassaḵā		فَسَّخْنَا fassaḵnā	فَسَّخْتُمْ fassaḵtum	فَسَّخُوا fassaḵū
	f		فَسَّخْتِ fassaḵti	فَسَّخَتْ fassaḵat			فَسَّخَتَا fassaḵatā			فَسَّخْتُنَّ fassaḵtunna	فَسَّخْنَ fassaḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَسِّخُ ʔufassiḵu	تُفَسِّخُ tufassiḵu	يُفَسِّخُ yufassiḵu		تُفَسِّخَانِ tufassiḵāni	يُفَسِّخَانِ yufassiḵāni		نُفَسِّخُ nufassiḵu	تُفَسِّخُونَ tufassiḵūna	يُفَسِّخُونَ yufassiḵūna
	f		تُفَسِّخِينَ tufassiḵīna	تُفَسِّخُ tufassiḵu			تُفَسِّخَانِ tufassiḵāni			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَسِّخَ ʔufassiḵa	تُفَسِّخَ tufassiḵa	يُفَسِّخَ yufassiḵa		تُفَسِّخَا tufassiḵā	يُفَسِّخَا yufassiḵā		نُفَسِّخَ nufassiḵa	تُفَسِّخُوا tufassiḵū	يُفَسِّخُوا yufassiḵū
	f		تُفَسِّخِي tufassiḵī	تُفَسِّخَ tufassiḵa			تُفَسِّخَا tufassiḵā			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَسِّخْ ʔufassiḵ	تُفَسِّخْ tufassiḵ	يُفَسِّخْ yufassiḵ		تُفَسِّخَا tufassiḵā	يُفَسِّخَا yufassiḵā		نُفَسِّخْ nufassiḵ	تُفَسِّخُوا tufassiḵū	يُفَسِّخُوا yufassiḵū
	f		تُفَسِّخِي tufassiḵī	تُفَسِّخْ tufassiḵ			تُفَسِّخَا tufassiḵā			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
imperative الْأَمْر	m		فَسِّخْ fassiḵ			فَسِّخَا fassiḵā				فَسِّخُوا fassiḵū
	f		فَسِّخِي fassiḵī							فَسِّخْنَ fassiḵna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُسِّخْتُ fussiḵtu	فُسِّخْتَ fussiḵta	فُسِّخَ fussiḵa		فُسِّخْتُمَا fussiḵtumā	فُسِّخَا fussiḵā		فُسِّخْنَا fussiḵnā	فُسِّخْتُمْ fussiḵtum	فُسِّخُوا fussiḵū
	f		فُسِّخْتِ fussiḵti	فُسِّخَتْ fussiḵat			فُسِّخَتَا fussiḵatā			فُسِّخْتُنَّ fussiḵtunna	فُسِّخْنَ fussiḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَسَّخُ ʔufassaḵu	تُفَسَّخُ tufassaḵu	يُفَسَّخُ yufassaḵu		تُفَسَّخَانِ tufassaḵāni	يُفَسَّخَانِ yufassaḵāni		نُفَسَّخُ nufassaḵu	تُفَسَّخُونَ tufassaḵūna	يُفَسَّخُونَ yufassaḵūna
	f		تُفَسَّخِينَ tufassaḵīna	تُفَسَّخُ tufassaḵu			تُفَسَّخَانِ tufassaḵāni			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَسَّخَ ʔufassaḵa	تُفَسَّخَ tufassaḵa	يُفَسَّخَ yufassaḵa		تُفَسَّخَا tufassaḵā	يُفَسَّخَا yufassaḵā		نُفَسَّخَ nufassaḵa	تُفَسَّخُوا tufassaḵū	يُفَسَّخُوا yufassaḵū
	f		تُفَسَّخِي tufassaḵī	تُفَسَّخَ tufassaḵa			تُفَسَّخَا tufassaḵā			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَسَّخْ ʔufassaḵ	تُفَسَّخْ tufassaḵ	يُفَسَّخْ yufassaḵ		تُفَسَّخَا tufassaḵā	يُفَسَّخَا yufassaḵā		نُفَسَّخْ nufassaḵ	تُفَسَّخُوا tufassaḵū	يُفَسَّخُوا yufassaḵū
	f		تُفَسَّخِي tufassaḵī	تُفَسَّخْ tufassaḵ			تُفَسَّخَا tufassaḵā			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna

Etymology 1.4

Pronunciation

• IPA^(key): /fasx/

Noun

فَسْخ • (fasḵ) m

1. verbal noun of فَسَخَ (fasaḵa) (form I): annulment, revocation, cancellation

Declension

Declension of noun فَسْخ (fasḵ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَسْخ fasḵ	الْفَسْخ al-fasḵ	فَسْخ fasḵ
Nominative	فَسْخٌ fasḵun	الْفَسْخُ al-fasḵu	فَسْخُ fasḵu
Accusative	فَسْخًا fasḵan	الْفَسْخَ al-fasḵa	فَسْخَ fasḵa
Genitive	فَسْخٍ fasḵin	الْفَسْخِ al-fasḵi	فَسْخِ fasḵi

Etymology 1.5

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.sax/

Noun

فَسَخ • (fasaḵ) m

1. verbal noun of فَسِخَ (fasiḵa, “to fade”) (form I)

Declension

Declension of noun فَسَخ (fasaḵ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَسَخ fasaḵ	الْفَسَخ al-fasaḵ	فَسَخ fasaḵ
Nominative	فَسَخٌ fasaḵun	الْفَسَخُ al-fasaḵu	فَسَخُ fasaḵu
Accusative	فَسَخًا fasaḵan	الْفَسَخَ al-fasaḵa	فَسَخَ fasaḵa
Genitive	فَسَخٍ fasaḵin	الْفَسَخِ al-fasaḵi	فَسَخِ fasaḵi

Etymology 2

Denominal from فَسِيخ (fasīḵ, “small salted fish”).

Verb

فَسَّخَ • (fassaḵa) II (non-past يُفَسِّخُ (yufassiḵu), verbal noun تَفْسِيخ (tafsīḵ))

1. (Egypt) to salt (fish)

Conjugation

    Conjugation of فَسَّخَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْسِيخ)

verbal noun الْمَصْدَر						تَفْسِيخ tafsīḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُفَسِّخ mufassiḵ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُفَسَّخ mufassaḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَسَّخْتُ fassaḵtu	فَسَّخْتَ fassaḵta	فَسَّخَ fassaḵa		فَسَّخْتُمَا fassaḵtumā	فَسَّخَا fassaḵā		فَسَّخْنَا fassaḵnā	فَسَّخْتُمْ fassaḵtum	فَسَّخُوا fassaḵū
	f		فَسَّخْتِ fassaḵti	فَسَّخَتْ fassaḵat			فَسَّخَتَا fassaḵatā			فَسَّخْتُنَّ fassaḵtunna	فَسَّخْنَ fassaḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَسِّخُ ʔufassiḵu	تُفَسِّخُ tufassiḵu	يُفَسِّخُ yufassiḵu		تُفَسِّخَانِ tufassiḵāni	يُفَسِّخَانِ yufassiḵāni		نُفَسِّخُ nufassiḵu	تُفَسِّخُونَ tufassiḵūna	يُفَسِّخُونَ yufassiḵūna
	f		تُفَسِّخِينَ tufassiḵīna	تُفَسِّخُ tufassiḵu			تُفَسِّخَانِ tufassiḵāni			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَسِّخَ ʔufassiḵa	تُفَسِّخَ tufassiḵa	يُفَسِّخَ yufassiḵa		تُفَسِّخَا tufassiḵā	يُفَسِّخَا yufassiḵā		نُفَسِّخَ nufassiḵa	تُفَسِّخُوا tufassiḵū	يُفَسِّخُوا yufassiḵū
	f		تُفَسِّخِي tufassiḵī	تُفَسِّخَ tufassiḵa			تُفَسِّخَا tufassiḵā			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَسِّخْ ʔufassiḵ	تُفَسِّخْ tufassiḵ	يُفَسِّخْ yufassiḵ		تُفَسِّخَا tufassiḵā	يُفَسِّخَا yufassiḵā		نُفَسِّخْ nufassiḵ	تُفَسِّخُوا tufassiḵū	يُفَسِّخُوا yufassiḵū
	f		تُفَسِّخِي tufassiḵī	تُفَسِّخْ tufassiḵ			تُفَسِّخَا tufassiḵā			تُفَسِّخْنَ tufassiḵna	يُفَسِّخْنَ yufassiḵna
imperative الْأَمْر	m		فَسِّخْ fassiḵ			فَسِّخَا fassiḵā				فَسِّخُوا fassiḵū
	f		فَسِّخِي fassiḵī							فَسِّخْنَ fassiḵna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُسِّخْتُ fussiḵtu	فُسِّخْتَ fussiḵta	فُسِّخَ fussiḵa		فُسِّخْتُمَا fussiḵtumā	فُسِّخَا fussiḵā		فُسِّخْنَا fussiḵnā	فُسِّخْتُمْ fussiḵtum	فُسِّخُوا fussiḵū
	f		فُسِّخْتِ fussiḵti	فُسِّخَتْ fussiḵat			فُسِّخَتَا fussiḵatā			فُسِّخْتُنَّ fussiḵtunna	فُسِّخْنَ fussiḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُفَسَّخُ ʔufassaḵu	تُفَسَّخُ tufassaḵu	يُفَسَّخُ yufassaḵu		تُفَسَّخَانِ tufassaḵāni	يُفَسَّخَانِ yufassaḵāni		نُفَسَّخُ nufassaḵu	تُفَسَّخُونَ tufassaḵūna	يُفَسَّخُونَ yufassaḵūna
	f		تُفَسَّخِينَ tufassaḵīna	تُفَسَّخُ tufassaḵu			تُفَسَّخَانِ tufassaḵāni			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَسَّخَ ʔufassaḵa	تُفَسَّخَ tufassaḵa	يُفَسَّخَ yufassaḵa		تُفَسَّخَا tufassaḵā	يُفَسَّخَا yufassaḵā		نُفَسَّخَ nufassaḵa	تُفَسَّخُوا tufassaḵū	يُفَسَّخُوا yufassaḵū
	f		تُفَسَّخِي tufassaḵī	تُفَسَّخَ tufassaḵa			تُفَسَّخَا tufassaḵā			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَسَّخْ ʔufassaḵ	تُفَسَّخْ tufassaḵ	يُفَسَّخْ yufassaḵ		تُفَسَّخَا tufassaḵā	يُفَسَّخَا yufassaḵā		نُفَسَّخْ nufassaḵ	تُفَسَّخُوا tufassaḵū	يُفَسَّخُوا yufassaḵū
	f		تُفَسَّخِي tufassaḵī	تُفَسَّخْ tufassaḵ			تُفَسَّخَا tufassaḵā			تُفَسَّخْنَ tufassaḵna	يُفَسَّخْنَ yufassaḵna

Further reading

• Freytag, Georg (1835) “فسخ”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 346
• Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “فسخ”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 592
• Lane, Edward William (1863) “فسخ”, in Arabic-English Lexicon‎^[3], London: Williams & Norgate, page 2395
• Steingass, Francis Joseph (1884) “فسخ”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[4], London: W.H. Allen, page 790
• Wehr, Hans (1979) “فسخ”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 834

Hijazi Arabic

Root
ف س خ
1 term

Etymology 1

From Arabic فَسَخَ (fasaḵa).

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.sˤax/, /fa.sax/

Verb

فسخ • (fasaḵ) I (non-past يِفْسَخ (yifsaḵ))

1. to annul, to revoke

   Alternative form: (common spelling and pronunciation) فَصَخ (faṣaḵ)

Conjugation

Conjugation of فسخ (fasaḵ)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فسخت (fasaḵt)	فسخت (fasaḵt)	فسخ (fasaḵ)		فسخنا (fasaḵna)	فسختوا (fasaḵtu)	فسخوا (fasaḵu)
	f		فسختي (fasaḵti)	فسخت (fasaḵat)
non-past	m	أفسخ (ʔafsaḵ)	تفسخ (tifsaḵ)	يفسخ (yifsaḵ)		نفسخ (nifsaḵ)	تفسخوا (tifsaḵu)	يفسخوا (yifsaḵu)
	f		تفسخي (tifsaḵi)	تفسخ (tifsaḵ)
imperative	m		افسخ (afsaḵ)				افسخوا (afsaḵu)
	f		افسخي (afsaḵi)

Etymology 2

From Arabic فَسَّخ (fassaḵ).

Pronunciation

• IPA^(key): /fasˤ.sˤax/, /fas.sax/

Verb

فَسَّخ • (fassaḵ) II (non-past يِفَسِّخ (yifassiḵ))

1. to take off clothes

   Alternative form: (common spelling and pronunciation) فَصَّخ (faṣṣaḵ)

Conjugation

Conjugation of فسخ (fassaḵ)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	فسخت (fassaḵt)	فسخت (fassaḵt)	فسخ (fassaḵ)		فسخنا (fassaḵna)	فسختوا (fassaḵtu)	فسخوا (fassaḵu)
	f		فسختي (fassaḵti)	فسخت (fassaḵat)
non-past	m	أفسخ (ʔafassiḵ)	تفسخ (tifassiḵ)	يفسخ (yifassiḵ)		نفسخ (nifassiḵ)	تفسخوا (tifassiḵu)	يفسخوا (yifassiḵu)
	f		تفسخي (tifassiḵi)	تفسخ (tifassiḵ)
imperative	m		فسخ (fassiḵ)				فسخوا (fassiḵu)
	f		فسخي (fassiḵi)

Etymology 3

From Arabic فَسْخ (fasḵ).

Pronunciation

• IPA^(key): /fasˤx/, /fasx/

Noun

فسخ • (fasḵ) m

1. annulment, revocation

   Alternative form: (common spelling and pronunciation) فَصْخ (faṣḵ)

Usage notes

The ⟨س⟩ /s/ is always pronounced as a ⟨ص⟩ /sˤ/ in this root, the root ⟨ف ص خ⟩ also attested in Classical Arabic.