klečati

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: klecati

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *klęčati.

Verb[edit]

kléčati impf (Cyrillic spelling кле́чати)

  1. (intransitive) to kneel

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *klęčati.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /klɛt͡ʃàːti/
  • Hyphenation: kle‧čá‧ti

Verb[edit]

klečáti impf

  1. (intransitive) to kneel (to stoop down and rest on the knee)

Inflection[edit]

-ati -im
infinitive klečáti
1st singular klečím
infinitive klečáti klẹ́čat, kléčat
supine klẹ́čat, kléčat
verbal noun klečȃnje
participle converb
present klečȅč klečẹ̄
past
l-participle masculine feminine neuter
singular kléčał, klẹ́čał klečȃla klečálo
dual klečála klečáli klečáli
plural klečáli klečále klečála
present imperative
1st singular klečím
2nd singular klečíš kléči, klẹ́či
3rd singular klečí
1st dual klečíva klečȋva
2nd dual klečíta klečȋta
3rd dual klečíta
1st plural klečímo klečȋmo
2nd plural klečíte klečȋte
3rd plural klečíjo

Further reading[edit]

  • klečati”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran