lanio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Lanio and łanio

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From lanius (butcher) +‎ .

Verb[edit]

laniō (present infinitive laniāre, perfect active laniāvī, supine laniātum); first conjugation

  1. to rend, tear to pieces
    Synonyms: lacerō, dīlaniō, discerpō
Conjugation[edit]
   Conjugation of laniō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present laniō laniās laniat laniāmus laniātis laniant
imperfect laniābam laniābās laniābat laniābāmus laniābātis laniābant
future laniābō laniābis laniābit laniābimus laniābitis laniābunt
perfect laniāvī laniāvistī laniāvit laniāvimus laniāvistis laniāvērunt,
laniāvēre
pluperfect laniāveram laniāverās laniāverat laniāverāmus laniāverātis laniāverant
future perfect laniāverō laniāveris laniāverit laniāverimus laniāveritis laniāverint
passive present lanior laniāris,
laniāre
laniātur laniāmur laniāminī laniantur
imperfect laniābar laniābāris,
laniābāre
laniābātur laniābāmur laniābāminī laniābantur
future laniābor laniāberis,
laniābere
laniābitur laniābimur laniābiminī laniābuntur
perfect laniātus + present active indicative of sum
pluperfect laniātus + imperfect active indicative of sum
future perfect laniātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present laniem laniēs laniet laniēmus laniētis lanient
imperfect laniārem laniārēs laniāret laniārēmus laniārētis laniārent
perfect laniāverim laniāverīs laniāverit laniāverīmus laniāverītis laniāverint
pluperfect laniāvissem laniāvissēs laniāvisset laniāvissēmus laniāvissētis laniāvissent
passive present lanier laniēris,
laniēre
laniētur laniēmur laniēminī lanientur
imperfect laniārer laniārēris,
laniārēre
laniārētur laniārēmur laniārēminī laniārentur
perfect laniātus + present active subjunctive of sum
pluperfect laniātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present laniā laniāte
future laniātō laniātō laniātōte laniantō
passive present laniāre laniāminī
future laniātor laniātor laniantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives laniāre laniāvisse laniātūrum esse laniārī laniātum esse laniātum īrī
participles laniāns laniātūrus laniātus laniandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
laniandī laniandō laniandum laniandō laniātum laniātū
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Asturian: lañar
  • Galician: lañar
  • Portuguese: lanhar
  • Italian: lagnare

Etymology 2[edit]

From laniō (to rend, butcher) +‎ (noun-forming suffix).

Noun[edit]

laniō m (genitive laniōnis); third declension

  1. butcher
    Synonyms: carnifex, laniātor, lanius, macellārius
Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative laniō laniōnēs
Genitive laniōnis laniōnum
Dative laniōnī laniōnibus
Accusative laniōnem laniōnēs
Ablative laniōne laniōnibus
Vocative laniō laniōnēs
Derived terms[edit]

Etymology 3[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

laniō

  1. dative/ablative singular of lanius

Related terms[edit]

References[edit]

  • lănĭo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lănĭo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lanio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • lanio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • lănĭo 1 lănĭo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • lănĭo 2 lănĭo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.