τόνος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Hellenic *tónos, from Proto-Indo-European *tón-os, from *ten- (stretch).

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

τόνος (tónosm (genitive τόνου); second declension

  1. rope, cord
  2. chord
  3. tone, note
  4. tension

Inflection

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: τόνος (tónos)
  • Latin: tonus

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Ancient Greek τόνος (tónos, rope, chord, tone).

Noun

[edit]

τόνος (tónosm (plural τόνοι)

  1. (orthography, typography, grammar) accent (΄), tonos (the stress accent used in modern Greek)
  2. (music) note, pitch, tone
  3. shade
Declension
[edit]
Coordinate terms
[edit]
.   τελεία 
,   κόμμα 
:   δύο τελείες 
·   άνω τελεία 
;   ερωτηματικό 
!   θαυμαστικό 
« »   εισαγωγικά 
"       εισαγωγικά 
'       εισαγωγικά 
'     απόστροφος 
¨   διαλυτικά 
΄   τόνος 
  ενωτικό 
  παύλα 
  αποσιωπητικά 
  ( )     παρένθεση 
  [ ]     αγκύλη 
  { }     άγκιστρο 
» :   ομοιωματικά 
see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)
[edit]
Descendants
[edit]

Etymology 2

[edit]

Borrowed from French tonne (ton).

Noun

[edit]

τόνος (tónosm (plural τόνοι)

  1. tonne, tonnage (unit of weight)
Declension
[edit]

Etymology 3

[edit]

Borrowed from Italian tonno (tuna), from Latin tunnus, from Ancient Greek θύννος (thúnnos).

Noun

[edit]

τόνος (tónosm (plural τόνοι)

  1. tuna (fish)
Declension
[edit]

Further reading

[edit]