érintetlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

érint +‎ -etlen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈeːrintɛtlɛn]
  • Hyphenation: érin‧tet‧len
  • Rhymes: -ɛn

Adjective[edit]

érintetlen (comparative érintetlenebb, superlative legérintetlenebb)

  1. untouched
  2. whole, intact, uninjured
  3. chaste, virgin

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative érintetlen érintetlenek
accusative érintetlent érintetleneket
dative érintetlennek érintetleneknek
instrumental érintetlennel érintetlenekkel
causal-final érintetlenért érintetlenekért
translative érintetlenné érintetlenekké
terminative érintetlenig érintetlenekig
essive-formal érintetlenként érintetlenekként
essive-modal érintetlenül
inessive érintetlenben érintetlenekben
superessive érintetlenen érintetleneken
adessive érintetlennél érintetleneknél
illative érintetlenbe érintetlenekbe
sublative érintetlenre érintetlenekre
allative érintetlenhez érintetlenekhez
elative érintetlenből érintetlenekből
delative érintetlenről érintetlenekről
ablative érintetlentől érintetlenektől
non-attributive
possessive - singular
érintetlené érintetleneké
non-attributive
possessive - plural
érintetlenéi érintetlenekéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • érintetlen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • érintetlen in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)