αναγορεύω

See also: ἀναγορεύω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναγορεύω. Morphologically, from (ανα-) αν- (“re-”) + αγορεύω (agorévo, “make speech”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.ɣoˈre.vo/
• Hyphenation: α‧να‧γο‧ρεύ‧ω

Verb

αναγορεύω • (anagorévo) (past αναγόρευσα, passive αναγορεύομαι)

1. nominate, vote
2. appoint, proclaim

   Αναγορεύτηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο. ― Anagoréftike didáktoras sto panepistímio. ― He was proclaimed Doctor/professor at the university.

Conjugation

αvαγορεύω   αvαγορεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αvαγορεύω	αvαγορεύσω	αvαγορεύομαι	αvαγορευτώ, αvαγορευθώ1
2 sg	αvαγορεύεις	αvαγορεύσεις	αvαγορεύεσαι	αvαγορευτείς, αvαγορευθείς
3 sg	αvαγορεύει	αvαγορεύσει	αvαγορεύεται	αvαγορευτεί, αvαγορευθεί
1 pl	αvαγορεύουμε, [‑ομε]	αvαγορεύσουμε, [‑ομε]	αvαγορευόμαστε	αvαγορευτούμε, αvαγορευθούμε
2 pl	αvαγορεύετε	αvαγορεύσετε	αvαγορεύεστε, αvαγορευόσαστε	αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε
3 pl	αvαγορεύουν(ε)	αvαγορεύσουν(ε)	αvαγορεύονται	αvαγορευτούν(ε), αvαγορευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αvαγόρευα	αvαγόρευσα	αvαγορευόμουν(α)	αvαγορεύτηκα, αvαγορεύθηκα1
2 sg	αvαγόρευες	αvαγόρευσες	αvαγορευόσουν(α)	αvαγορεύτηκες, αvαγορεύθηκες
3 sg	αvαγόρευε	αvαγόρευσε	αvαγορευόταν(ε)	αvαγορεύτηκε, αvαγορεύθηκε
1 pl	αvαγορεύαμε	αvαγορεύσαμε	αvαγορευόμασταν, (‑όμαστε)	αvαγορευτήκαμε, αvαγορευθήκαμε
2 pl	αvαγορεύατε	αvαγορεύσατε	αvαγορευόσασταν, (‑όσαστε)	αvαγορευτήκατε, αvαγορευθήκατε
3 pl	αvαγόρευαν, αvαγορεύαν(ε)	αvαγόρευσαν, αvαγορεύσαν(ε)	αvαγορεύονταν, (αvαγορευόντουσαν)	αvαγορεύτηκαν, αvαγορευτήκαν(ε), αvαγορεύθηκαν, αvαγορευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αvαγορεύω ➤	θα αvαγορεύσω ➤	θα αvαγορεύομαι ➤	θα αvαγορευτώ / αvαγορευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αvαγορεύεις, …	θα αvαγορεύσεις, …	θα αvαγορεύεσαι, …	θα αvαγορευτείς / αvαγορευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αvαγορεύσει   έχω, έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί   είμαι, είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αvαγορεύσει   είχα, είχες, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί   ήμουν, ήσουν, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αvαγορεύσει   θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αvαγόρευε	αvαγόρευσε	—	αvαγορεύσου
2 pl	αvαγορεύετε	αvαγορεύστε	αvαγορεύεστε	αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αvαγορεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αvαγορεύσει ➤		αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αvαγορεύσει		αvαγορευτεί, αvαγορευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The passive -ευθ- types are more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• ανακηρύσσω (anakirýsso)

Related terms

• αναγορευμένος (anagorevménos, participle)
• αναγόρευση f (anagórefsi, “nomination, election”)
• αναγορεύσιμος (anagoréfsimos, “suitable for appointment”)

Other compounds of αγορεύω (agorévo)

• απαγορεύω (apagorévo, “prohibit”)
• αυτοαναγορεύομαι (aftoanagorévomai, “proclaim myself”)
• προσαγορεύω (prosagorévo, “address”) (formal)
• υπαγορεύω (ypagorévo, “dictate”)