καταλαμβάνω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “against”) +‎ λαμβάνω (lambánō, “I take”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lam.bá.nɔː/ → /ka.ta.lamˈba.no/ → /ka.ta.lamˈba.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lam.bá.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lamˈba.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lamˈba.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lamˈba.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.lamˈba.no/

Verb

καταλαμβάνω • (katalambánō)

1. I seize, grasp, hold
2. I grasp with the mind: comprehend
3. I catch, overtake
4. I find, detect
5. I occur, befall (often of events, especially negative events: death, disaster, defeat, etc.)

Inflection

   Present: κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω, κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεις	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νει	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομεν	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃς	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωμεν	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιμῐ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοις	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοι	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίτην	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιμεν	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιεν
	imperative		κᾰτᾰλᾰ́μβᾰνε	κᾰτᾰλᾰμβᾰνέτω	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνέτων		κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετε	κᾰτᾰλᾰμβᾰνόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομαι	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ, κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νει	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεται	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμεθᾰ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νονται
	subjunctive	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωμαι	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νηται	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνώμεθᾰ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωνται
	optative	κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμην	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιο	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτο	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοισθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίσθην	κᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμεθᾰ	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοισθε	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιντο
	imperative		κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νου	κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθω	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων		κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθε	κᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νειν				κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθαι
participle	m	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νων				κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενος
	f	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νουσᾰ				κᾰτᾰλᾰμβᾰνομένη
	n	κᾰτᾰλᾰμβᾰ́νον				κᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτελᾰ́μβᾰνον, κᾰτελᾰμβᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτελᾰ́μβᾰνον	κᾰτελᾰ́μβᾰνες	κᾰτελᾰ́μβᾰνε(ν)	κᾰτελᾰμβᾰ́νετον	κᾰτελᾰμβᾰνέτην	κᾰτελᾰμβᾰ́νομεν	κᾰτελᾰμβᾰ́νετε	κᾰτελᾰ́μβᾰνον
middle/ passive	indicative	κᾰτελᾰμβᾰνόμην	κᾰτελᾰμβᾰ́νου	κᾰτελᾰμβᾰ́νετο	κᾰτελᾰμβᾰ́νεσθον	κᾰτελᾰμβᾰνέσθην	κᾰτελᾰμβᾰνόμεθᾰ	κᾰτελᾰμβᾰ́νεσθε	κᾰτελᾰμβᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰλήψομαι, κᾰτᾰληφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτᾰλήψομαι	κᾰτᾰλήψῃ, κᾰτᾰλήψει	κᾰτᾰλήψεται	κᾰτᾰλήψεσθον	κᾰτᾰλήψεσθον	κᾰτᾰληψόμεθᾰ	κᾰτᾰλήψεσθε	κᾰτᾰλήψονται
	optative	κᾰτᾰληψοίμην	κᾰτᾰλήψοιο	κᾰτᾰλήψοιτο	κᾰτᾰλήψοισθον	κᾰτᾰληψοίσθην	κᾰτᾰληψοίμεθᾰ	κᾰτᾰλήψοισθε	κᾰτᾰλήψοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰληφθήσομαι	κᾰτᾰληφθήσῃ	κᾰτᾰληφθήσεται	κᾰτᾰληφθήσεσθον	κᾰτᾰληφθήσεσθον	κᾰτᾰληφθησόμεθᾰ	κᾰτᾰληφθήσεσθε	κᾰτᾰληφθήσονται
	optative	κᾰτᾰληφθησοίμην	κᾰτᾰληφθήσοιο	κᾰτᾰληφθήσοιτο	κᾰτᾰληφθήσοισθον	κᾰτᾰληφθησοίσθην	κᾰτᾰληφθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰληφθήσοισθε	κᾰτᾰληφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					κᾰτᾰλήψεσθαι		κᾰτᾰληφθήσεσθαι
participle	m				κᾰτᾰληψόμενος		κᾰτᾰληφθησόμενος
	f				κᾰτᾰληψομένη		κᾰτᾰληφθησομένη
	n				κᾰτᾰληψόμενον		κᾰτᾰληφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰλάμψομαι, κᾰτᾰλαμφθήσομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτᾰλάμψομαι	κᾰτᾰλάμψεαι	κᾰτᾰλάμψεται	κᾰτᾰλάμψεσθον	κᾰτᾰλάμψεσθον	κᾰτᾰλαμψόμεθᾰ	κᾰτᾰλάμψεσθε	κᾰτᾰλάμψονται
	optative	κᾰτᾰλαμψοίμην	κᾰτᾰλάμψοιο	κᾰτᾰλάμψοιτο	κᾰτᾰλάμψοισθον	κᾰτᾰλαμψοίσθην	κᾰτᾰλαμψοίμεθᾰ	κᾰτᾰλάμψοισθε	κᾰτᾰλαμψοίᾰτο
passive	indicative	κᾰτᾰλαμφθήσομαι	κᾰτᾰλαμφθήσῃ	κᾰτᾰλαμφθήσεται	κᾰτᾰλαμφθήσεσθον	κᾰτᾰλαμφθήσεσθον	κᾰτᾰλαμφθησόμεθᾰ	κᾰτᾰλαμφθήσεσθε	κᾰτᾰλαμφθήσονται
	optative	κᾰτᾰλαμφθησοίμην	κᾰτᾰλαμφθήσοιο	κᾰτᾰλαμφθήσοιτο	κᾰτᾰλαμφθήσοισθον	κᾰτᾰλαμφθησοίσθην	κᾰτᾰλαμφθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰλαμφθήσοισθε	κᾰτᾰλαμφθησοίᾰτο
					middle		passive
infinitive					κᾰτᾰλάμψεσθαι		κᾰτᾰλαμφθήσεσθαι
participle	m				κᾰτᾰλαμψόμενος		κᾰτᾰλαμφθησόμενος
	f				κᾰτᾰλαμψομένη		κᾰτᾰλαμφθησομένη
	n				κᾰτᾰλαμψόμενον		κᾰτᾰλαμφθησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰλάμψομαι, κᾰτᾰλαμφθήσομαι (Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτᾰλάμψομαι	κᾰτᾰλάμψεαι	κᾰτᾰλάμψεται	κᾰτᾰλάμψεσθον	κᾰτᾰλάμψεσθον	κᾰτᾰλαμψόμεθᾰ	κᾰτᾰλάμψεσθε	κᾰτᾰλάμψονται
	optative	κᾰτᾰλαμψοίμην	κᾰτᾰλάμψοιο	κᾰτᾰλάμψοιτο	κᾰτᾰλάμψοισθον	κᾰτᾰλαμψοίσθην	κᾰτᾰλαμψοίμεθᾰ	κᾰτᾰλάμψοισθε	κᾰτᾰλάμψοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰλαμφθήσομαι	κᾰτᾰλαμφθήσῃ	κᾰτᾰλαμφθήσεται	κᾰτᾰλαμφθήσεσθον	κᾰτᾰλαμφθήσεσθον	κᾰτᾰλαμφθησόμεθᾰ	κᾰτᾰλαμφθήσεσθε	κᾰτᾰλαμφθήσονται
	optative	κᾰτᾰλαμφθησοίμην	κᾰτᾰλαμφθήσοιο	κᾰτᾰλαμφθήσοιτο	κᾰτᾰλαμφθήσοισθον	κᾰτᾰλαμφθησοίσθην	κᾰτᾰλαμφθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰλαμφθήσοισθε	κᾰτᾰλαμφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					κᾰτᾰλάμψεσθαι		κᾰτᾰλαμφθήσεσθαι
participle	m				κᾰτᾰλαμψόμενος		κᾰτᾰλαμφθησόμενος
	f				κᾰτᾰλαμψομένη		κᾰτᾰλαμφθησομένη
	n				κᾰτᾰλαμψόμενον		κᾰτᾰλαμφθησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέλᾰβον, κᾰτελᾰβόμην, κᾰτελήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέλᾰβον	κᾰτέλᾰβες	κᾰτέλᾰβε(ν)	κᾰτελᾰ́βετον	κᾰτελᾰβέτην	κᾰτελᾰ́βομεν	κᾰτελᾰ́βετε	κᾰτέλᾰβον
	subjunctive	κᾰτᾰλᾰ́βω	κᾰτᾰλᾰ́βῃς	κᾰτᾰλᾰ́βῃ	κᾰτᾰλᾰ́βητον	κᾰτᾰλᾰ́βητον	κᾰτᾰλᾰ́βωμεν	κᾰτᾰλᾰ́βητε	κᾰτᾰλᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰλᾰ́βοιμῐ	κᾰτᾰλᾰ́βοις	κᾰτᾰλᾰ́βοι	κᾰτᾰλᾰ́βοιτον	κᾰτᾰλᾰβοίτην	κᾰτᾰλᾰ́βοιμεν	κᾰτᾰλᾰ́βοιτε	κᾰτᾰλᾰ́βοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́λᾰβε	κᾰτᾰλᾰβέτω	κᾰτᾰλᾰ́βετον	κᾰτᾰλᾰβέτων		κᾰτᾰλᾰ́βετε	κᾰτᾰλᾰβόντων
middle	indicative	κᾰτελᾰβόμην	κᾰτελᾰ́βου	κᾰτελᾰ́βετο	κᾰτελᾰ́βεσθον	κᾰτελᾰβέσθην	κᾰτελᾰβόμεθᾰ	κᾰτελᾰ́βεσθε	κᾰτελᾰ́βοντο
	subjunctive	κᾰτᾰλᾰ́βωμαι	κᾰτᾰλᾰ́βῃ	κᾰτᾰλᾰ́βηται	κᾰτᾰλᾰ́βησθον	κᾰτᾰλᾰ́βησθον	κᾰτᾰλᾰβώμεθᾰ	κᾰτᾰλᾰ́βησθε	κᾰτᾰλᾰ́βωνται
	optative	κᾰτᾰλᾰβοίμην	κᾰτᾰλᾰ́βοιο	κᾰτᾰλᾰ́βοιτο	κᾰτᾰλᾰ́βοισθον	κᾰτᾰλᾰβοίσθην	κᾰτᾰλᾰβοίμεθᾰ	κᾰτᾰλᾰ́βοισθε	κᾰτᾰλᾰ́βοιντο
	imperative		κᾰτᾰλᾰβοῦ	κᾰτᾰλᾰβέσθω	κᾰτᾰλᾰ́βεσθον	κᾰτᾰλᾰβέσθων		κᾰτᾰλᾰ́βεσθε	κᾰτᾰλᾰβέσθων
passive	indicative	κᾰτελήφθην	κᾰτελήφθης	κᾰτελήφθη	κᾰτελήφθητον	κᾰτεληφθήτην	κᾰτελήφθημεν	κᾰτελήφθητε	κᾰτελήφθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰληφθῶ	κᾰτᾰληφθῇς	κᾰτᾰληφθῇ	κᾰτᾰληφθῆτον	κᾰτᾰληφθῆτον	κᾰτᾰληφθῶμεν	κᾰτᾰληφθῆτε	κᾰτᾰληφθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰληφθείην	κᾰτᾰληφθείης	κᾰτᾰληφθείη	κᾰτᾰληφθεῖτον, κᾰτᾰληφθείητον	κᾰτᾰληφθείτην, κᾰτᾰληφθειήτην	κᾰτᾰληφθεῖμεν, κᾰτᾰληφθείημεν	κᾰτᾰληφθεῖτε, κᾰτᾰληφθείητε	κᾰτᾰληφθεῖεν, κᾰτᾰληφθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰλήφθητῐ	κᾰτᾰληφθήτω	κᾰτᾰλήφθητον	κᾰτᾰληφθήτων		κᾰτᾰλήφθητε	κᾰτᾰληφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰλᾰβεῖν			κᾰτᾰλᾰβέσθαι		κᾰτᾰληφθῆναι
participle	m	κᾰτᾰλᾰβών			κᾰτᾰλᾰβόμενος		κᾰτᾰληφθείς
	f	κᾰτᾰλᾰβοῦσᾰ			κᾰτᾰλᾰβομένη		κᾰτᾰληφθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰλᾰβόν			κᾰτᾰλᾰβόμενον		κᾰτᾰληφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτείληφᾰ, κᾰτείλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτείληφᾰ	κᾰτείληφᾰς	κᾰτείληφε(ν)	κᾰτειλήφᾰτον	κᾰτειλήφᾰτον	κᾰτειλήφᾰμεν	κᾰτειλήφᾰτε	κᾰτειλήφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτειλήφω	κᾰτειλήφῃς	κᾰτειλήφῃ	κᾰτειλήφητον	κᾰτειλήφητον	κᾰτειλήφωμεν	κᾰτειλήφητε	κᾰτειλήφωσῐ(ν)
	optative	κᾰτειλήφοιμῐ, κᾰτειληφοίην	κᾰτειλήφοις, κᾰτειληφοίης	κᾰτειλήφοι, κᾰτειληφοίη	κᾰτειλήφοιτον	κᾰτειληφοίτην	κᾰτειλήφοιμεν	κᾰτειλήφοιτε	κᾰτειλήφοιεν
	imperative		κᾰτείληφε	κᾰτειληφέτω	κᾰτειλήφετον	κᾰτειληφέτων		κᾰτειλήφετε	κᾰτειληφόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτείλημαι	κᾰτείλησαι	κᾰτείληται	κᾰτείλησθον	κᾰτείλησθον	κᾰτειλήμεθᾰ	κᾰτείλησθε	κᾰτείληνται
	subjunctive	κᾰτειλημένος ὦ	κᾰτειλημένος ᾖς	κᾰτειλημένος ᾖ	κᾰτειλημένω ἦτον	κᾰτειλημένω ἦτον	κᾰτειλημένοι ὦμεν	κᾰτειλημένοι ἦτε	κᾰτειλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτειλημένος εἴην	κᾰτειλημένος εἴης	κᾰτειλημένος εἴη	κᾰτειλημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτειλημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτειλημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτειλημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτειλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτείλησο	κᾰτειλήσθω	κᾰτείλησθον	κᾰτειλήσθων		κᾰτείλησθε	κᾰτειλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτειληφέναι				κᾰτειλῆσθαι
participle	m	κᾰτειληφώς				κᾰτειλημένος
	f	κᾰτειληφυῖᾰ				κᾰτειλημένη
	n	κᾰτειληφός				κᾰτειλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰλελάβηκᾰ, κᾰτᾰλελάβημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰλελάβηκᾰ	κᾰτᾰλελάβηκᾰς	κᾰτᾰλελάβηκε(ν)	κᾰτᾰλελαβήκᾰτον	κᾰτᾰλελαβήκᾰτον	κᾰτᾰλελαβήκᾰμεν	κᾰτᾰλελαβήκᾰτε	κᾰτᾰλελαβήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰλελαβήκω	κᾰτᾰλελαβήκῃς	κᾰτᾰλελαβήκῃ	κᾰτᾰλελαβήκητον	κᾰτᾰλελαβήκητον	κᾰτᾰλελαβήκωμεν	κᾰτᾰλελαβήκητε	κᾰτᾰλελαβήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰλελαβήκοιμῐ, κᾰτᾰλελαβηκοίην	κᾰτᾰλελαβήκοις, κᾰτᾰλελαβηκοίης	κᾰτᾰλελαβήκοι, κᾰτᾰλελαβηκοίη	κᾰτᾰλελαβήκοιτον	κᾰτᾰλελαβηκοίτην	κᾰτᾰλελαβήκοιμεν	κᾰτᾰλελαβήκοιτε	κᾰτᾰλελαβήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰλελάβηκε	κᾰτᾰλελαβηκέτω	κᾰτᾰλελαβήκετον	κᾰτᾰλελαβηκέτων		κᾰτᾰλελαβήκετε	κᾰτᾰλελαβηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰλελάβημαι	κᾰτᾰλελάβησαι	κᾰτᾰλελάβηται	κᾰτᾰλελάβησθον	κᾰτᾰλελάβησθον	κᾰτᾰλελαβήμεθᾰ	κᾰτᾰλελάβησθε	κᾰτᾰλελάβηνται
	subjunctive	κᾰτᾰλελαβημένος ὦ	κᾰτᾰλελαβημένος ᾖς	κᾰτᾰλελαβημένος ᾖ	κᾰτᾰλελαβημένω ἦτον	κᾰτᾰλελαβημένω ἦτον	κᾰτᾰλελαβημένοι ὦμεν	κᾰτᾰλελαβημένοι ἦτε	κᾰτᾰλελαβημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰλελαβημένος εἴην	κᾰτᾰλελαβημένος εἴης	κᾰτᾰλελαβημένος εἴη	κᾰτᾰλελαβημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰλελαβημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰλελαβημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰλελαβημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰλελαβημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰλελάβησο	κᾰτᾰλελαβήσθω	κᾰτᾰλελάβησθον	κᾰτᾰλελαβήσθων		κᾰτᾰλελάβησθε	κᾰτᾰλελαβήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰλελαβηκέναι				κᾰτᾰλελαβῆσθαι
participle	m	κᾰτᾰλελαβηκώς				κᾰτᾰλελαβημένος
	f	κᾰτᾰλελαβηκυῖᾰ				κᾰτᾰλελαβημένη
	n	κᾰτᾰλελαβηκός				κᾰτᾰλελαβημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κᾰτειλήφειν, κᾰτειλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτειλήφειν, κᾰτειλήφη	κᾰτειλήφεις, κᾰτειλήφης	κᾰτειλήφει(ν)	κᾰτειλήφετον	κᾰτειληφέτην	κᾰτειλήφεμεν	κᾰτειλήφετε	κᾰτειλήφεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτειλήμην	κᾰτείλησο	κᾰτείλητο	κᾰτείλησθον	κᾰτειλήσθην	κᾰτειλήμεθᾰ	κᾰτείλησθε	κᾰτείληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντικαταλαμβάνω (antikatalambánō)
• ἀποκαταλαμβάνω (apokatalambánō)
• ἐγκαταλαμβάνω (enkatalambánō)
• ἐπικαταλαμβάνω (epikatalambánō)
• καταλαβεύς (katalabeús)
• καταλαβή (katalabḗ)
• καταληπτέος (katalēptéos)
• καταληπτήρ (katalēptḗr)
• καταληπτικός (katalēptikós)
• καταληπτός (katalēptós)
• κατάληψις (katálēpsis)
• περικαταλαμβάνω (perikatalambánō)
• προκαταλαμβάνω (prokatalambánō)
• προσκαταλαμβάνω (proskatalambánō)
• συγκαταλαμβάνω (sunkatalambánō)

 

Descendants

• , καταλαμβάνω (katalamváno, “to seize”)

References

• “καταλαμβάνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καταλαμβάνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• καταλαμβάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “καταλαμβάνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2638 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

---

Greek

Verb

καταλαμβάνω • (katalamváno) (past κατέλαβα, passive καταλαμβάνομαι)

1. seize, capture, acquire sovereignty
2. (crime) detect
3. understand, grasp (possibly incorrectly)

Usage notes

• Although λαμβάνω (lamváno) and λαβαίνω (lavaíno) are alternative forms having the same meaning, this is not true of καταλαβαίνω (katalavaíno, “to understand, to realise, to notice”) and καταλαμβάνω (katalamváno, “to seize, to acquire sovereignty”).