λογοκρίνω
Greek
Etymology
From λογοκρισία f (logokrisía, “censorship”) λογο(κρισία) + κρίνω (kríno, “judge”).
Pronunciation
Verb
λογοκρίνω • (logokríno) (imperfect λογόκρινα, past λογόκρινα, passive λογοκρίνομαι) passive past: λογοκρίθηκα
Conjugation
λογοκρίνω λογοκρίνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | λογοκρίνω | λογοκρίνω | λογοκρίνομαι | λογοκριθώ |
| 2 sg | λογοκρίνεις | λογοκρίνεις | λογοκρίνεσαι | λογοκριθείς |
| 3 sg | λογοκρίνει | λογοκρίνει | λογοκρίνεται | λογοκριθεί |
| 1 pl | λογοκρίνουμε, [‑ομε] | λογοκρίνουμε, [‑ομε] | λογοκρινόμαστε | λογοκριθούμε |
| 2 pl | λογοκρίνετε | λογοκρίνετε | λογοκρίνεστε, λογοκρινόσαστε | λογοκριθείτε |
| 3 pl | λογοκρίνουν(ε) | λογοκρίνουν(ε) | λογοκρίνονται | λογοκριθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | λογόκρινα | λογόκρινα | λογοκρινόμουν(α) | λογοκρίθηκα |
| 2 sg | λογόκρινες | λογόκρινες | λογοκρινόσουν(α) | λογοκρίθηκες |
| 3 sg | λογόκρινε | λογόκρινε | λογοκρινόταν(ε) | λογοκρίθηκε |
| 1 pl | λογοκρίναμε | λογοκρίναμε | λογοκρινόμασταν, (‑όμαστε) | λογοκριθήκαμε |
| 2 pl | λογοκρίνατε | λογοκρίνατε | λογοκρινόσασταν, (‑όσαστε) | λογοκριθήκατε |
| 3 pl | λογόκριναν, λογοκρίναν(ε) | λογόκριναν, λογοκρίναν(ε) | λογοκρίνονταν, (λογοκρινόντουσαν) | λογοκρίθηκαν, λογοκριθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα λογοκρίνω ➤ | θα λογοκρίνω ➤ | θα λογοκρίνομαι ➤ | θα λογοκριθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα λογοκρίνεις, … | θα λογοκρίνεις, … | θα λογοκρίνεσαι, … | θα λογοκριθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … λογοκρίνει έχω, έχεις, … λογοκριμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … λογοκριθεί είμαι, είσαι, … λογοκριμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … λογοκρίνει είχα, είχες, … λογοκριμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … λογοκριθεί ήμουν, ήσουν, … λογοκριμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … λογοκρίνει θα έχω, θα έχεις, … λογοκριμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … λογοκριθεί θα είμαι, θα είσαι, … λογοκριμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | λογόκρινε | λογόκρινε | — | λογοκρίσου |
| 2 pl | λογοκρίνετε | λογοκρίνετε | λογοκρίνεστε | λογοκριθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | λογοκρίνοντας ➤ | λογοκρινόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας λογοκρίνει ➤ | λογοκριμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | λογοκρίνει | λογοκριθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αλογόκριτος (alogókritos, “uncensored”)
- αυτολογοκρίνομαι (aftologokrínomai, “censor one's self”)
- αυτολογοκρισία f (aftologokrisía, “self imposed censorship”)
- λογοκρατούμαι (logokratoúmai, “I am based on logic”)
- λογοκρισία f (logokrisía, “censorship”)
- λογοκριτής m (logokritís, “censor”)
- λογοκρίτρια f (logokrítria, “censor”)
- λογοκρισία f (logokrisía, “censorship”)
- λογοκριμένος (logokriménos, “censored”, participle)