τερματίζω

Greek

Verb

τερματίζω • (termatízo) (past τερμάτισα, passive τερματίζομαι)

1. end, terminate, conclude, wind up

Conjugation

τερματίζω   τερματίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τερματίζω	τερματίσω	τερματίζομαι	τερματιστώ
2 sg	τερματίζεις	τερματίσεις	τερματίζεσαι	τερματιστείς
3 sg	τερματίζει	τερματίσει	τερματίζεται	τερματιστεί
1 pl	τερματίζουμε, [‑ομε]	τερματίσουμε, [‑ομε]	τερματιζόμαστε	τερματιστούμε
2 pl	τερματίζετε	τερματίσετε	τερματίζεστε, τερματιζόσαστε	τερματιστείτε
3 pl	τερματίζουν(ε)	τερματίσουν(ε)	τερματίζονται	τερματιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τερμάτιζα	τερμάτισα	τερματιζόμουν(α)	τερματίστηκα
2 sg	τερμάτιζες	τερμάτισες	τερματιζόσουν(α)	τερματίστηκες
3 sg	τερμάτιζε	τερμάτισε	τερματιζόταν(ε)	τερματίστηκε
1 pl	τερματίζαμε	τερματίσαμε	τερματιζόμασταν, (‑όμαστε)	τερματιστήκαμε
2 pl	τερματίζατε	τερματίσατε	τερματιζόσασταν, (‑όσαστε)	τερματιστήκατε
3 pl	τερμάτιζαν, τερματίζαν(ε)	τερμάτισαν, τερματίσαν(ε)	τερματίζονταν, (τερματιζόντουσαν)	τερματίστηκαν, τερματιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τερματίζω ➤	θα τερματίσω ➤	θα τερματίζομαι ➤	θα τερματιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τερματίζεις, …	θα τερματίσεις, …	θα τερματίζεσαι, …	θα τερματιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τερματίσει   έχω, έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τερματιστεί   είμαι, είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τερματίσει   είχα, είχες, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τερματιστεί   ήμουν, ήσουν, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τερματίσει   θα έχω, θα έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τερματιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τερμάτιζε	τερμάτισε	—	τερματίσου
2 pl	τερματίζετε	τερματίστε	τερματίζεστε	τερματιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τερματίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τερματίσει ➤		τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	τερματίσει		τερματιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• τερματισμός (termatismós, “terminating”)