Jump to content

ار

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ـار, آر, أر, از, and اَز

Azerbaijani

[edit]

Noun

[edit]

ار (ər) (definite accusative اری (əri), plural ارلر (ərlər))

  1. Arabic spelling of ər

Declension

[edit]

Karakhanid

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *ēr, compare Turkmen är, Uyghur ئەر (er), Uzbek and Salar er, Old Turkic 𐰼 (), Khalaj hər, Kyrgyz, Yakut, and Nogai эр (ér), Old Anatolian Turkish ار (er); whence Azerbaijani ər, Turkish er.

Noun

[edit]

اَرْ (er) (accusative اَرْنٖی (erni), plural اَرانْ (eren))

  1. man
Descendants
[edit]
  • Chagatai: ایر (er)

Further reading

[edit]

Etymology 2

[edit]

Clauson transcribes as "ïr", Besim Atalay instead transcribes as "ir". Clauson suggests an onomatopoeic origin, he also considers a connection with Proto-Turkic *ār (shame), which is more likely an Arabic borrowing.

Adjective

[edit]

اِرْ (ir or ïr)

  1. ashamed
    اَرْ اِرْ بُلْدٖیer ir boldïthe man became ashamed

Further reading

[edit]

Old Anatolian Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *ēr, compare Turkmen är, Uyghur ئەر (er), Karakhanid اَرْ (er), Uzbek and Salar er, Old Turkic 𐰼 (), Khalaj hər, Kyrgyz, Yakut, and Nogai эр (ér).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

اَرْ (er or ẹr) (definite accusative اری (eri or ẹri), plural ارلر (erler or ẹrler) or (rare) ارن (ẹren or eren))

  1. man, an adult male human.
    • 14th Century, anonymous author, Dresden manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān, page 1:
      رسول عليه اليلام زماننه ياقين بيات بوتندن قورقود اتا ديرلر بر ار قوپدي
      resūl 'eleyhis-selām zemānına yaqın bayat boyından qorqut ata dẹrler bir er qopdı
      near the time of Prophet (peace be upon him), from the Bayat tribe, they call him Qorqut Ata, a man appeared
    • 1330, Âşık Paşa, Garibnâme:
      بر ﻗﻨﺎﻋﺖ وار اری التور حقّا
      بر ﻗﻨﺎﻋﺖ وار قلان ديندن چقا
      bir qenāʼet var eri ẹltür ḥaqqa
      bir qenāʼet var qılan dīnden çıqa
      there is a belief that delivers a man to the Lord
      there is a belief who commits it becomes a heretic
    Synonym: اركك (ẹrkek)
    ار ایدر:er eydür:the man says:
    اناسی اری اوردیanası eri ẹverdihis mom gave the man in marriage
  2. person, human, regardless of gender or sex, usually an adult.
    • 14th Century, Tabiatnâme[1], page 12a:
      بركدر جسمي صوغلجاني سورر
      تندرست ايدر اري اي پر هنر
      berkidür cismi soġulcanı sürer
      tendürüst ẹder eri ẹy pür hüner
      it makes the body stronger, banishes the worms
      it makes a person healthy o dexterous [person]!
    Synonyms: كشی (kişi, gişi), آدم (ādem)
    دكمه ار فانیدرdegme er fānīdürevery man/person is mortal
  3. husband, man, male spouse, a man in a marriage or marital relationship, especially in relation to his spouse.
    • 1401, Quran (interlinear translation), page 35b:
      (please add the primary text of this quotation)
      qarınlarında eger īmān gẹtürmiş olsalar teŋriye qiyāmet günine daḫı daḫı erleri ḥeqqdür anları qaytarmaġa anda ṣulḥ dileseler
      if they believe in God and the Last Day in their hearts, And their husbands reserve the right to take them back within that period if they desire reconciliation
    Synonym: بك (beg)
  4. brave man, hero, a man who possesses great bravery and carries out extraordinary or noble deeds
    Synonyms: ارن (eren), بهادر (behādur), یكیت (yigit), باتور (bātūr)
  5. (religion, mysticism) a Bektashi sheikh
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]
  • Azerbaijani: ər
  • Ottoman Turkish: ار (er)
    • Turkish: er

Further reading

[edit]
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “er”, in Nişanyan Sözlük
  • “er”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
  • Kanar, Mehmet (2018) “er”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 258
  • Çağbayır, Yaşar (2007) “ار”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, pages 1458-1459

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adverb

[edit]

ار (ẹr)

  1. Alternative spelling of ایر (ẹr, early)

Further reading

[edit]
  • “er”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[3] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
  • Kanar, Mehmet (2018) “er”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 258

Etymology 3

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

ار (ır) (definite accusative اری (ırı), plural ارلر (ırlar))

  1. Alternative spelling of ایر (ır, song)

Further reading

[edit]
  • “ır”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[4] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
  • Kanar, Mehmet (2018) “ır”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları

Ottoman Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish ار (är), Proto-Turkic *ēr (man).

Noun

[edit]

اَر (er)

  1. man (male person)
  2. husband
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]
  • Turkish: er

Etymology 2

[edit]

Adjective

[edit]

ار (er)

  1. Alternative form of ایر (early)

References

[edit]

Persian

[edit]
Dari ار
Iranian Persian
Tajik ар

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? ar
Dari reading? ar
Iranian reading? ar
Tajik reading? ar

Conjunction

[edit]

ار (ar)

  1. (poetic) if