بات

See also: تأت, پاپ, باب, تاب, تأب, and باپ

Arabic

Etymology 1

Derived from the active participle of بَتَّ (batta, “to fix, to determine, to decide”), from the root ب ت ت (b-t-t).

Adjective

بَاتّ • (bātt)

1. definite, definitive
2. categorical

   مَنْع بَاتّ

   manʕ bātt

   categorical interdiction

Declension

Declension of adjective بَاتّ (bātt)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	بَاتّ bātt	الْبَاتّ al-bātt	بَاتَّة bātta	الْبَاتَّة al-bātta
Nominative	بَاتٌّ bāttun	الْبَاتُّ al-bāttu	بَاتَّةٌ bāttatun	الْبَاتَّةُ al-bāttatu
Accusative	بَاتًّا bāttan	الْبَاتَّ al-bātta	بَاتَّةً bāttatan	الْبَاتَّةَ al-bāttata
Genitive	بَاتٍّ bāttin	الْبَاتِّ al-bātti	بَاتَّةٍ bāttatin	الْبَاتَّةِ al-bāttati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	بَاتَّيْن bāttayn	الْبَاتَّيْن al-bāttayn	بَاتَّتَيْن bāttatayn	الْبَاتَّتَيْن al-bāttatayn
Nominative	بَاتَّانِ bāttāni	الْبَاتَّانِ al-bāttāni	بَاتَّتَانِ bāttatāni	الْبَاتَّتَانِ al-bāttatāni
Accusative	بَاتَّيْنِ bāttayni	الْبَاتَّيْنِ al-bāttayni	بَاتَّتَيْنِ bāttatayni	الْبَاتَّتَيْنِ al-bāttatayni
Genitive	بَاتَّيْنِ bāttayni	الْبَاتَّيْنِ al-bāttayni	بَاتَّتَيْنِ bāttatayni	الْبَاتَّتَيْنِ al-bāttatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	بَاتِّين bāttīn	الْبَاتِّين al-bāttīn	بَاتَّات bāttāt	الْبَاتَّات al-bāttāt
Nominative	بَاتُّونَ bāttūna	الْبَاتُّونَ al-bāttūna	بَاتَّاتٌ bāttātun	الْبَاتَّاتُ al-bāttātu
Accusative	بَاتِّينَ bāttīna	الْبَاتِّينَ al-bāttīna	بَاتَّاتٍ bāttātin	الْبَاتَّاتِ al-bāttāti
Genitive	بَاتِّينَ bāttīna	الْبَاتِّينَ al-bāttīna	بَاتَّاتٍ bāttātin	الْبَاتَّاتِ al-bāttāti

Etymology 2

From the root ب ي ت (b-y-t).

Verb

بَاتَ • (bāta) I, non-past يَبِيتُ‎ (yabītu)

1. to spend the night, to stay overnight
2. (copulative) to become, to have gotten into

   Synonyms: see Thesaurus:صار

3. to continue doing, keep doing, stick to Template:+preo

Conjugation

Conjugation of

بَاتَ

(form-I hollow, verbal nouns مَبِيت or بَيَات)

verbal nouns الْمَصَادِر						مَبِيت or بَيَات mabīt or bayāt
active participle اِسْم الْفَاعِل						بَائِت bāʔit
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَبِيت mabīt
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بِتُّ bittu	بِتَّ bitta	بَاتَ bāta		بِتُّمَا bittumā	بَاتَا bātā		بِتْنَا bitnā	بِتُّمْ bittum	بَاتُوا bātū
	f		بِتِّ bitti	بَاتَتْ bātat			بَاتَتَا bātatā			بِتُّنَّ bittunna	بِتْنَ bitna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَبِيتُ ʔabītu	تَبِيتُ tabītu	يَبِيتُ yabītu		تَبِيتَانِ tabītāni	يَبِيتَانِ yabītāni		نَبِيتُ nabītu	تَبِيتُونَ tabītūna	يَبِيتُونَ yabītūna
	f		تَبِيتِينَ tabītīna	تَبِيتُ tabītu			تَبِيتَانِ tabītāni			تَبِتْنَ tabitna	يَبِتْنَ yabitna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَبِيتَ ʔabīta	تَبِيتَ tabīta	يَبِيتَ yabīta		تَبِيتَا tabītā	يَبِيتَا yabītā		نَبِيتَ nabīta	تَبِيتُوا tabītū	يَبِيتُوا yabītū
	f		تَبِيتِي tabītī	تَبِيتَ tabīta			تَبِيتَا tabītā			تَبِتْنَ tabitna	يَبِتْنَ yabitna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَبِتْ ʔabit	تَبِتْ tabit	يَبِتْ yabit		تَبِيتَا tabītā	يَبِيتَا yabītā		نَبِتْ nabit	تَبِيتُوا tabītū	يَبِيتُوا yabītū
	f		تَبِيتِي tabītī	تَبِتْ tabit			تَبِيتَا tabītā			تَبِتْنَ tabitna	يَبِتْنَ yabitna
imperative الْأَمْر	m		بِتْ bit			بِيتَا bītā				بِيتُوا bītū
	f		بِيتِي bītī							بِتْنَ bitna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	بِيتَ bīta		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُبَاتُ yubātu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُبَاتَ yubāta		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُبَتْ yubat		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

---

Urdu

Etymology

From Sanskrit वार्त्ता (vārttā).

Noun

بات • (bāt) f (Hindi spelling बात)

1. word
2. saying
3. conversation
4. talk
5. speech
6. story
7. article (clarification of this definition is needed) 
8. question