بت

See also: پت, بَٹ, تب, and بٞٹ

Arabic

Etymology 1

Pronunciation

• Verb

  (file)

Verb

بَتَّ • (batta) I, non-past يَبُتُّ‏ or يَبِتُّ‏‎ (yabuttu or yabittu)

1. to cut off, to sever
2. to complete, to finish, to achieve, to accomplish
3. to fix, to settle, to determine, to decide
4. to adjudge, to adjudicate

Conjugation

Conjugation of

بَتَّ

(form-I geminate, verbal noun بَتّ)

verbal noun الْمَصْدَر						بَتّ batt
active participle اِسْم الْفَاعِل						بَاتّ‏ bātt
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَبْتُوت‏ mabtūt
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بَتَتُّ‏ batattu	بَتَتَّ‏ batatta	بَتَّ batta		بَتَتُّمَا‏ batattumā	بَتَّا‏ battā		بَتَتْنَا‏ batatnā	بَتَتُّمْ‏ batattum	بَتُّوا‏ battū
	f		بَتَتِّ‏ batatti	بَتَّتْ‏ battat			بَتَّتَا‏ battatā			بَتَتُّنَّ‏ batattunna	بَتَتْنَ‏ batatna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَبُتُّ‏ or أَبِتُّ‏ ʾabuttu or ʾabittu	تَبُتُّ‏ or تَبِتُّ‏ tabuttu or tabittu	يَبُتُّ‏ or يَبِتُّ‏ yabuttu or yabittu		تَبُتَّانِ‏ or تَبِتَّانِ‏ tabuttāni or tabittāni	يَبُتَّانِ‏ or يَبِتَّانِ‏ yabuttāni or yabittāni		نَبُتُّ‏ or نَبِتُّ‏ nabuttu or nabittu	تَبُتُّونَ‏ or تَبِتُّونَ‏ tabuttūna or tabittūna	يَبُتُّونَ‏ or يَبِتُّونَ‏ yabuttūna or yabittūna
	f		تَبُتِّينَ‏ or تَبِتِّينَ‏ tabuttīna or tabittīna	تَبُتُّ‏ or تَبِتُّ‏ tabuttu or tabittu			تَبُتَّانِ‏ or تَبِتَّانِ‏ tabuttāni or tabittāni			تَبْتُتْنَ‏ or تَبْتِتْنَ‏ tabtutna or tabtitna	يَبْتُتْنَ‏ or يَبْتِتْنَ‏ yabtutna or yabtitna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَبُتَّ‏ or أَبِتَّ‏ ʾabutta or ʾabitta	تَبُتَّ‏ or تَبِتَّ‏ tabutta or tabitta	يَبُتَّ‏ or يَبِتَّ‏ yabutta or yabitta		تَبُتَّا‏ or تَبِتَّا‏ tabuttā or tabittā	يَبُتَّا‏ or يَبِتَّا‏ yabuttā or yabittā		نَبُتَّ‏ or نَبِتَّ‏ nabutta or nabitta	تَبُتُّوا‏ or تَبِتُّوا‏ tabuttū or tabittū	يَبُتُّوا‏ or يَبِتُّوا‏ yabuttū or yabittū
	f		تَبُتِّي‏ or تَبِتِّي‏ tabuttī or tabittī	تَبُتَّ‏ or تَبِتَّ‏ tabutta or tabitta			تَبُتَّا‏ or تَبِتَّا‏ tabuttā or tabittā			تَبْتُتْنَ‏ or تَبْتِتْنَ‏ tabtutna or tabtitna	يَبْتُتْنَ‏ or يَبْتِتْنَ‏ yabtutna or yabtitna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَبُتَّ‏ or أَبُتِّ‏ or أَبْتُتْ‏ or أَبِتَّ‏ or أَبِتِّ‏ or أَبْتِتْ‏ ʾabutta or ʾabutti or ʾabtut or ʾabitta or ʾabitti or ʾabtit	تَبُتَّ‏ or تَبُتِّ‏ or تَبْتُتْ‏ or تَبِتَّ‏ or تَبِتِّ‏ or تَبْتِتْ‏ tabutta or tabutti or tabtut or tabitta or tabitti or tabtit	يَبُتَّ‏ or يَبُتِّ‏ or يَبْتُتْ‏ or يَبِتَّ‏ or يَبِتِّ‏ or يَبْتِتْ‏ yabutta or yabutti or yabtut or yabitta or yabitti or yabtit		تَبُتَّا‏ or تَبِتَّا‏ tabuttā or tabittā	يَبُتَّا‏ or يَبِتَّا‏ yabuttā or yabittā		نَبُتَّ‏ or نَبُتِّ‏ or نَبْتُتْ‏ or نَبِتَّ‏ or نَبِتِّ‏ or نَبْتِتْ‏ nabutta or nabutti or nabtut or nabitta or nabitti or nabtit	تَبُتُّوا‏ or تَبِتُّوا‏ tabuttū or tabittū	يَبُتُّوا‏ or يَبِتُّوا‏ yabuttū or yabittū
	f		تَبُتِّي‏ or تَبِتِّي‏ tabuttī or tabittī	تَبُتَّ‏ or تَبُتِّ‏ or تَبْتُتْ‏ or تَبِتَّ‏ or تَبِتِّ‏ or تَبْتِتْ‏ tabutta or tabutti or tabtut or tabitta or tabitti or tabtit			تَبُتَّا‏ or تَبِتَّا‏ tabuttā or tabittā			تَبْتُتْنَ‏ or تَبْتِتْنَ‏ tabtutna or tabtitna	يَبْتُتْنَ‏ or يَبْتِتْنَ‏ yabtutna or yabtitna
imperative الْأَمْر	m		بُتَّ or بُتِّ or اُبْتُتْ‏ or بِتَّ or بِتِّ or اِبْتِتْ‏ butta or butti or ubtut or bitta or bitti or ibtit			بُتَّا‏ or بِتَّا‏ buttā or bittā				بُتُّوا‏ or بِتُّوا‏ buttū or bittū
	f		بُتِّي‏ or بِتِّي‏ buttī or bittī							اُبْتُتْنَ‏ or اِبْتِتْنَ‏ ubtutna or ibtitna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بُتِتُّ‏ butittu	بُتِتَّ‏ butitta	بُتَّ butta		بُتِتُّمَا‏ butittumā	بُتَّا‏ buttā		بُتِتْنَا‏ butitnā	بُتِتُّمْ‏ butittum	بُتُّوا‏ buttū
	f		بُتِتِّ‏ butitti	بُتَّتْ‏ buttat			بُتَّتَا‏ buttatā			بُتِتُّنَّ‏ butittunna	بُتِتْنَ‏ butitna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُبَتُّ‏ ʾubattu	تُبَتُّ‏ tubattu	يُبَتُّ‏ yubattu		تُبَتَّانِ‏ tubattāni	يُبَتَّانِ‏ yubattāni		نُبَتُّ‏ nubattu	تُبَتُّونَ‏ tubattūna	يُبَتُّونَ‏ yubattūna
	f		تُبَتِّينَ‏ tubattīna	تُبَتُّ‏ tubattu			تُبَتَّانِ‏ tubattāni			تُبْتَتْنَ‏ tubtatna	يُبْتَتْنَ‏ yubtatna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَتَّ‏ ʾubatta	تُبَتَّ‏ tubatta	يُبَتَّ‏ yubatta		تُبَتَّا‏ tubattā	يُبَتَّا‏ yubattā		نُبَتَّ‏ nubatta	تُبَتُّوا‏ tubattū	يُبَتُّوا‏ yubattū
	f		تُبَتِّي‏ tubattī	تُبَتَّ‏ tubatta			تُبَتَّا‏ tubattā			تُبْتَتْنَ‏ tubtatna	يُبْتَتْنَ‏ yubtatna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَتَّ‏ or أُبَتِّ‏ or أُبْتَتْ‏ ʾubatta or ʾubatti or ʾubtat	تُبَتَّ‏ or تُبَتِّ‏ or تُبْتَتْ‏ tubatta or tubatti or tubtat	يُبَتَّ‏ or يُبَتِّ‏ or يُبْتَتْ‏ yubatta or yubatti or yubtat		تُبَتَّا‏ tubattā	يُبَتَّا‏ yubattā		نُبَتَّ‏ or نُبَتِّ‏ or نُبْتَتْ‏ nubatta or nubatti or nubtat	تُبَتُّوا‏ tubattū	يُبَتُّوا‏ yubattū
	f		تُبَتِّي‏ tubattī	تُبَتَّ‏ or تُبَتِّ‏ or تُبْتَتْ‏ tubatta or tubatti or tubtat			تُبَتَّا‏ tubattā			تُبْتَتْنَ‏ tubtatna	يُبْتَتْنَ‏ yubtatna

Noun

بَتّ • (batt) m

1. verbal noun of بَتَّ (batta) (form I)
2. settlement, decision, resolution

Declension

Declension of noun بَتّ (batt)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	بَتّ batt	الْبَتّ‏ al-batt	بَتّ batt
Nominative	بَتٌّ battun	الْبَتُّ‏ al-battu	بَتُّ battu
Accusative	بَتًّا‏ battan	الْبَتَّ‏ al-batta	بَتَّ batta
Genitive	بَتٍّ battin	الْبَتِّ‏ al-batti	بَتِّ batti

Etymology 2

Verb

بِتُّ • (bittu) (form I)

1. first-person singular past active of بَاتَ‏ (bāta)

Verb

بِتَّ • (bitta) (form I)

1. second-person masculine singular past active of بَاتَ‏ (bāta)

Verb

بِتْ • (bit) (form I)

1. second-person masculine singular active imperative of بَاتَ‏ (bāta)

Verb

بِتِّ • (bitti) (form I)

1. second-person feminine singular past active of بَاتَ‏ (bāta)

---

Baluchi

Noun

بت • (but)

1. idol

---

Persian

Etymology 1

From Proto-Iranian. Compare Old Armenian բադ (bad, “duck”).

Alternative forms

• بط‏ (batt)

Noun

بت • (bat) (plural بت‌ها‏ (bat-hâ))

1. duck

Etymology 2

From Middle Persian bwt' (but, “Buddha, idol”).

Noun

بت • (bot)

1. idol

Derived terms

• بت‌کده‏ (bot-kade)
• بت‌پرست‏ (bot-parast)
• بت‌پرستی‏ (bot-parasti)

---

Urdu

Noun

بت • (bat) m (Hindi spelling बत)

1. shipworm

Noun

بت • (bat) m (Hindi spelling बत)

1. line
2. mark

Noun

بت • (but) m (Hindi spelling बुत)

1. idol
2. mistress