خرف

See also: حرف, خرق, حرق, and خ ر ق

Arabic

Root
خ ر ف (ḵ r f)
7 terms

Etymology 1.1

Verb

خَرَفَ • (ḵarafa) I (non-past يَخْرُفُ (yaḵrufu), verbal noun خَرْف (ḵarf) or خِراف (ḵirāf) or خَرَاف (ḵarāf) or مَخْرَف (maḵraf))

1. to gather or pluck (fruit)
2. to remain in one's orchard (during the harvest season)
3. to graze in the fall (of sheep)
4. (often passive voice) to rain on (people, animals, the land, etc.) (particularly during harvest season)

Conjugation

    Conjugation of خَرَفَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns خَرْف, خِراف, خَرَاف, مَخْرَف)

verbal noun الْمَصْدَر						خَرْف, خِراف, خَرَاف, مَخْرَف ḵarf, ḵirāf, ḵarāf, maḵraf
active participle اِسْم الْفَاعِل						خَارِف ḵārif
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَخْرُوف maḵrūf
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خَرَفْتُ ḵaraftu	خَرَفْتَ ḵarafta	خَرَفَ ḵarafa		خَرَفْتُمَا ḵaraftumā	خَرَفَا ḵarafā		خَرَفْنَا ḵarafnā	خَرَفْتُمْ ḵaraftum	خَرَفُوا ḵarafū
	f		خَرَفْتِ ḵarafti	خَرَفَتْ ḵarafat			خَرَفَتَا ḵarafatā			خَرَفْتُنَّ ḵaraftunna	خَرَفْنَ ḵarafna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَخْرُفُ ʔaḵrufu	تَخْرُفُ taḵrufu	يَخْرُفُ yaḵrufu		تَخْرُفَانِ taḵrufāni	يَخْرُفَانِ yaḵrufāni		نَخْرُفُ naḵrufu	تَخْرُفُونَ taḵrufūna	يَخْرُفُونَ yaḵrufūna
	f		تَخْرُفِينَ taḵrufīna	تَخْرُفُ taḵrufu			تَخْرُفَانِ taḵrufāni			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَخْرُفَ ʔaḵrufa	تَخْرُفَ taḵrufa	يَخْرُفَ yaḵrufa		تَخْرُفَا taḵrufā	يَخْرُفَا yaḵrufā		نَخْرُفَ naḵrufa	تَخْرُفُوا taḵrufū	يَخْرُفُوا yaḵrufū
	f		تَخْرُفِي taḵrufī	تَخْرُفَ taḵrufa			تَخْرُفَا taḵrufā			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَخْرُفْ ʔaḵruf	تَخْرُفْ taḵruf	يَخْرُفْ yaḵruf		تَخْرُفَا taḵrufā	يَخْرُفَا yaḵrufā		نَخْرُفْ naḵruf	تَخْرُفُوا taḵrufū	يَخْرُفُوا yaḵrufū
	f		تَخْرُفِي taḵrufī	تَخْرُفْ taḵruf			تَخْرُفَا taḵrufā			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
imperative الْأَمْر	m		اُخْرُفْ uḵruf			اُخْرُفَا uḵrufā				اُخْرُفُوا uḵrufū
	f		اُخْرُفِي uḵrufī							اُخْرُفْنَ uḵrufna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خُرِفْتُ ḵuriftu	خُرِفْتَ ḵurifta	خُرِفَ ḵurifa		خُرِفْتُمَا ḵuriftumā	خُرِفَا ḵurifā		خُرِفْنَا ḵurifnā	خُرِفْتُمْ ḵuriftum	خُرِفُوا ḵurifū
	f		خُرِفْتِ ḵurifti	خُرِفَتْ ḵurifat			خُرِفَتَا ḵurifatā			خُرِفْتُنَّ ḵuriftunna	خُرِفْنَ ḵurifna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُخْرَفُ ʔuḵrafu	تُخْرَفُ tuḵrafu	يُخْرَفُ yuḵrafu		تُخْرَفَانِ tuḵrafāni	يُخْرَفَانِ yuḵrafāni		نُخْرَفُ nuḵrafu	تُخْرَفُونَ tuḵrafūna	يُخْرَفُونَ yuḵrafūna
	f		تُخْرَفِينَ tuḵrafīna	تُخْرَفُ tuḵrafu			تُخْرَفَانِ tuḵrafāni			تُخْرَفْنَ tuḵrafna	يُخْرَفْنَ yuḵrafna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُخْرَفَ ʔuḵrafa	تُخْرَفَ tuḵrafa	يُخْرَفَ yuḵrafa		تُخْرَفَا tuḵrafā	يُخْرَفَا yuḵrafā		نُخْرَفَ nuḵrafa	تُخْرَفُوا tuḵrafū	يُخْرَفُوا yuḵrafū
	f		تُخْرَفِي tuḵrafī	تُخْرَفَ tuḵrafa			تُخْرَفَا tuḵrafā			تُخْرَفْنَ tuḵrafna	يُخْرَفْنَ yuḵrafna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُخْرَفْ ʔuḵraf	تُخْرَفْ tuḵraf	يُخْرَفْ yuḵraf		تُخْرَفَا tuḵrafā	يُخْرَفَا yuḵrafā		نُخْرَفْ nuḵraf	تُخْرَفُوا tuḵrafū	يُخْرَفُوا yuḵrafū
	f		تُخْرَفِي tuḵrafī	تُخْرَفْ tuḵraf			تُخْرَفَا tuḵrafā			تُخْرَفْنَ tuḵrafna	يُخْرَفْنَ yuḵrafna

Etymology 1.2

Noun

خَرْف • (ḵarf) m

1. verbal noun of خَرَفَ (ḵarafa, “to pluck (fruit)”) (form I)

Declension

Declension of noun خَرْف (ḵarf)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خَرْف ḵarf	الْخَرْف al-ḵarf	خَرْف ḵarf
Nominative	خَرْفٌ ḵarfun	الْخَرْفُ al-ḵarfu	خَرْفُ ḵarfu
Accusative	خَرْفًا ḵarfan	الْخَرْفَ al-ḵarfa	خَرْفَ ḵarfa
Genitive	خَرْفٍ ḵarfin	الْخَرْفِ al-ḵarfi	خَرْفِ ḵarfi

Etymology 1.3

Noun

خَرَف • (ḵaraf) m

1. dates of lowest quality

Declension

Declension of noun خَرَف (ḵaraf)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خَرَف ḵaraf	الْخَرَف al-ḵaraf	خَرَف ḵaraf
Nominative	خَرَفٌ ḵarafun	الْخَرَفُ al-ḵarafu	خَرَفُ ḵarafu
Accusative	خَرَفًا ḵarafan	الْخَرَفَ al-ḵarafa	خَرَفَ ḵarafa
Genitive	خَرَفٍ ḵarafin	الْخَرَفِ al-ḵarafi	خَرَفِ ḵarafi

Etymology 2.1

Verb

خَرِفَ • (ḵarifa) I (non-past يَخْرَفُ (yaḵrafu), verbal noun خَرَف (ḵaraf)) خَرَفَ or خَرُفَ • (ḵarafa or ḵarufa) I (non-past يَخْرُفُ (yaḵrufu), verbal noun خَرَف (ḵaraf))

1. to be senile, to dote
2. to prattle, to talk foolishly

Conjugation

    Conjugation of خَرِفَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun خَرَف)

verbal noun الْمَصْدَر						خَرَف ḵaraf
active participle اِسْم الْفَاعِل						خَرِف, خَرْفَان ḵarif, ḵarfān
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خَرِفْتُ ḵariftu	خَرِفْتَ ḵarifta	خَرِفَ ḵarifa		خَرِفْتُمَا ḵariftumā	خَرِفَا ḵarifā		خَرِفْنَا ḵarifnā	خَرِفْتُمْ ḵariftum	خَرِفُوا ḵarifū
	f		خَرِفْتِ ḵarifti	خَرِفَتْ ḵarifat			خَرِفَتَا ḵarifatā			خَرِفْتُنَّ ḵariftunna	خَرِفْنَ ḵarifna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَخْرَفُ ʔaḵrafu	تَخْرَفُ taḵrafu	يَخْرَفُ yaḵrafu		تَخْرَفَانِ taḵrafāni	يَخْرَفَانِ yaḵrafāni		نَخْرَفُ naḵrafu	تَخْرَفُونَ taḵrafūna	يَخْرَفُونَ yaḵrafūna
	f		تَخْرَفِينَ taḵrafīna	تَخْرَفُ taḵrafu			تَخْرَفَانِ taḵrafāni			تَخْرَفْنَ taḵrafna	يَخْرَفْنَ yaḵrafna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَخْرَفَ ʔaḵrafa	تَخْرَفَ taḵrafa	يَخْرَفَ yaḵrafa		تَخْرَفَا taḵrafā	يَخْرَفَا yaḵrafā		نَخْرَفَ naḵrafa	تَخْرَفُوا taḵrafū	يَخْرَفُوا yaḵrafū
	f		تَخْرَفِي taḵrafī	تَخْرَفَ taḵrafa			تَخْرَفَا taḵrafā			تَخْرَفْنَ taḵrafna	يَخْرَفْنَ yaḵrafna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَخْرَفْ ʔaḵraf	تَخْرَفْ taḵraf	يَخْرَفْ yaḵraf		تَخْرَفَا taḵrafā	يَخْرَفَا yaḵrafā		نَخْرَفْ naḵraf	تَخْرَفُوا taḵrafū	يَخْرَفُوا yaḵrafū
	f		تَخْرَفِي taḵrafī	تَخْرَفْ taḵraf			تَخْرَفَا taḵrafā			تَخْرَفْنَ taḵrafna	يَخْرَفْنَ yaḵrafna
imperative الْأَمْر	m		اِخْرَفْ iḵraf			اِخْرَفَا iḵrafā				اِخْرَفُوا iḵrafū
	f		اِخْرَفِي iḵrafī							اِخْرَفْنَ iḵrafna

    Conjugation of خَرَفَ, خَرُفَ (I, sound, a/u ~ u, no passive, verbal noun خَرَف)

verbal noun الْمَصْدَر						خَرَف ḵaraf
active participle اِسْم الْفَاعِل						خَرِف, خَرْفَان ḵarif, ḵarfān
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خَرَفْتُ, خَرُفْتُ ḵaraftu, ḵaruftu	خَرَفْتَ, خَرُفْتَ ḵarafta, ḵarufta	خَرَفَ, خَرُفَ ḵarafa, ḵarufa		خَرَفْتُمَا, خَرُفْتُمَا ḵaraftumā, ḵaruftumā	خَرَفَا, خَرُفَا ḵarafā, ḵarufā		خَرَفْنَا, خَرُفْنَا ḵarafnā, ḵarufnā	خَرَفْتُمْ, خَرُفْتُمْ ḵaraftum, ḵaruftum	خَرَفُوا, خَرُفُوا ḵarafū, ḵarufū
	f		خَرَفْتِ, خَرُفْتِ ḵarafti, ḵarufti	خَرَفَتْ, خَرُفَتْ ḵarafat, ḵarufat			خَرَفَتَا, خَرُفَتَا ḵarafatā, ḵarufatā			خَرَفْتُنَّ, خَرُفْتُنَّ ḵaraftunna, ḵaruftunna	خَرَفْنَ, خَرُفْنَ ḵarafna, ḵarufna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَخْرُفُ ʔaḵrufu	تَخْرُفُ taḵrufu	يَخْرُفُ yaḵrufu		تَخْرُفَانِ taḵrufāni	يَخْرُفَانِ yaḵrufāni		نَخْرُفُ naḵrufu	تَخْرُفُونَ taḵrufūna	يَخْرُفُونَ yaḵrufūna
	f		تَخْرُفِينَ taḵrufīna	تَخْرُفُ taḵrufu			تَخْرُفَانِ taḵrufāni			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَخْرُفَ ʔaḵrufa	تَخْرُفَ taḵrufa	يَخْرُفَ yaḵrufa		تَخْرُفَا taḵrufā	يَخْرُفَا yaḵrufā		نَخْرُفَ naḵrufa	تَخْرُفُوا taḵrufū	يَخْرُفُوا yaḵrufū
	f		تَخْرُفِي taḵrufī	تَخْرُفَ taḵrufa			تَخْرُفَا taḵrufā			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَخْرُفْ ʔaḵruf	تَخْرُفْ taḵruf	يَخْرُفْ yaḵruf		تَخْرُفَا taḵrufā	يَخْرُفَا yaḵrufā		نَخْرُفْ naḵruf	تَخْرُفُوا taḵrufū	يَخْرُفُوا yaḵrufū
	f		تَخْرُفِي taḵrufī	تَخْرُفْ taḵruf			تَخْرُفَا taḵrufā			تَخْرُفْنَ taḵrufna	يَخْرُفْنَ yaḵrufna
imperative الْأَمْر	m		اُخْرُفْ uḵruf			اُخْرُفَا uḵrufā				اُخْرُفُوا uḵrufū
	f		اُخْرُفِي uḵrufī							اُخْرُفْنَ uḵrufna

Etymology 2.2

Verb

خَرَّفَ • (ḵarrafa) II (non-past يُخَرِّفُ (yuḵarrifu), verbal noun تَخْرِيف (taḵrīf))

1. to blather, to natter senile stuff
2. to call somebody senile

Conjugation

    Conjugation of خَرَّفَ (II, sound, full passive, verbal noun تَخْرِيف)

verbal noun الْمَصْدَر						تَخْرِيف taḵrīf
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُخَرِّف muḵarrif
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُخَرَّف muḵarraf
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خَرَّفْتُ ḵarraftu	خَرَّفْتَ ḵarrafta	خَرَّفَ ḵarrafa		خَرَّفْتُمَا ḵarraftumā	خَرَّفَا ḵarrafā		خَرَّفْنَا ḵarrafnā	خَرَّفْتُمْ ḵarraftum	خَرَّفُوا ḵarrafū
	f		خَرَّفْتِ ḵarrafti	خَرَّفَتْ ḵarrafat			خَرَّفَتَا ḵarrafatā			خَرَّفْتُنَّ ḵarraftunna	خَرَّفْنَ ḵarrafna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُخَرِّفُ ʔuḵarrifu	تُخَرِّفُ tuḵarrifu	يُخَرِّفُ yuḵarrifu		تُخَرِّفَانِ tuḵarrifāni	يُخَرِّفَانِ yuḵarrifāni		نُخَرِّفُ nuḵarrifu	تُخَرِّفُونَ tuḵarrifūna	يُخَرِّفُونَ yuḵarrifūna
	f		تُخَرِّفِينَ tuḵarrifīna	تُخَرِّفُ tuḵarrifu			تُخَرِّفَانِ tuḵarrifāni			تُخَرِّفْنَ tuḵarrifna	يُخَرِّفْنَ yuḵarrifna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُخَرِّفَ ʔuḵarrifa	تُخَرِّفَ tuḵarrifa	يُخَرِّفَ yuḵarrifa		تُخَرِّفَا tuḵarrifā	يُخَرِّفَا yuḵarrifā		نُخَرِّفَ nuḵarrifa	تُخَرِّفُوا tuḵarrifū	يُخَرِّفُوا yuḵarrifū
	f		تُخَرِّفِي tuḵarrifī	تُخَرِّفَ tuḵarrifa			تُخَرِّفَا tuḵarrifā			تُخَرِّفْنَ tuḵarrifna	يُخَرِّفْنَ yuḵarrifna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُخَرِّفْ ʔuḵarrif	تُخَرِّفْ tuḵarrif	يُخَرِّفْ yuḵarrif		تُخَرِّفَا tuḵarrifā	يُخَرِّفَا yuḵarrifā		نُخَرِّفْ nuḵarrif	تُخَرِّفُوا tuḵarrifū	يُخَرِّفُوا yuḵarrifū
	f		تُخَرِّفِي tuḵarrifī	تُخَرِّفْ tuḵarrif			تُخَرِّفَا tuḵarrifā			تُخَرِّفْنَ tuḵarrifna	يُخَرِّفْنَ yuḵarrifna
imperative الْأَمْر	m		خَرِّفْ ḵarrif			خَرِّفَا ḵarrifā				خَرِّفُوا ḵarrifū
	f		خَرِّفِي ḵarrifī							خَرِّفْنَ ḵarrifna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	خُرِّفْتُ ḵurriftu	خُرِّفْتَ ḵurrifta	خُرِّفَ ḵurrifa		خُرِّفْتُمَا ḵurriftumā	خُرِّفَا ḵurrifā		خُرِّفْنَا ḵurrifnā	خُرِّفْتُمْ ḵurriftum	خُرِّفُوا ḵurrifū
	f		خُرِّفْتِ ḵurrifti	خُرِّفَتْ ḵurrifat			خُرِّفَتَا ḵurrifatā			خُرِّفْتُنَّ ḵurriftunna	خُرِّفْنَ ḵurrifna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُخَرَّفُ ʔuḵarrafu	تُخَرَّفُ tuḵarrafu	يُخَرَّفُ yuḵarrafu		تُخَرَّفَانِ tuḵarrafāni	يُخَرَّفَانِ yuḵarrafāni		نُخَرَّفُ nuḵarrafu	تُخَرَّفُونَ tuḵarrafūna	يُخَرَّفُونَ yuḵarrafūna
	f		تُخَرَّفِينَ tuḵarrafīna	تُخَرَّفُ tuḵarrafu			تُخَرَّفَانِ tuḵarrafāni			تُخَرَّفْنَ tuḵarrafna	يُخَرَّفْنَ yuḵarrafna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُخَرَّفَ ʔuḵarrafa	تُخَرَّفَ tuḵarrafa	يُخَرَّفَ yuḵarrafa		تُخَرَّفَا tuḵarrafā	يُخَرَّفَا yuḵarrafā		نُخَرَّفَ nuḵarrafa	تُخَرَّفُوا tuḵarrafū	يُخَرَّفُوا yuḵarrafū
	f		تُخَرَّفِي tuḵarrafī	تُخَرَّفَ tuḵarrafa			تُخَرَّفَا tuḵarrafā			تُخَرَّفْنَ tuḵarrafna	يُخَرَّفْنَ yuḵarrafna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُخَرَّفْ ʔuḵarraf	تُخَرَّفْ tuḵarraf	يُخَرَّفْ yuḵarraf		تُخَرَّفَا tuḵarrafā	يُخَرَّفَا yuḵarrafā		نُخَرَّفْ nuḵarraf	تُخَرَّفُوا tuḵarrafū	يُخَرَّفُوا yuḵarrafū
	f		تُخَرَّفِي tuḵarrafī	تُخَرَّفْ tuḵarraf			تُخَرَّفَا tuḵarrafā			تُخَرَّفْنَ tuḵarrafna	يُخَرَّفْنَ yuḵarrafna

Etymology 2.3

Noun

خَرَف • (ḵaraf) m

1. verbal noun of خَرِفَ (ḵarifa, “to be senile”) (form I)
2. verbal noun of خَرَفَ (ḵarafa, “to be senile”) (form I)
3. verbal noun of خَرُفَ (ḵarufa, “to be senile”) (form I)
4. (medicine) dementia
5. dates of lowest quality

Declension

Declension of noun خَرَف (ḵaraf)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خَرَف ḵaraf	الْخَرَف al-ḵaraf	خَرَف ḵaraf
Nominative	خَرَفٌ ḵarafun	الْخَرَفُ al-ḵarafu	خَرَفُ ḵarafu
Accusative	خَرَفًا ḵarafan	الْخَرَفَ al-ḵarafa	خَرَفَ ḵarafa
Genitive	خَرَفٍ ḵarafin	الْخَرَفِ al-ḵarafi	خَرَفِ ḵarafi

Etymology 2.4

Adjective

خَرِف • (ḵarif) (feminine خَرِفَة (ḵarifa), masculine plural خَرِفُونَ (ḵarifūna), feminine plural خَرِفَات (ḵarifāt))

1. senile, dotardly

Declension

Declension of adjective خَرِف (ḵarif)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَرِف ḵarif	الْخَرِف al-ḵarif	خَرِفَة ḵarifa	الْخَرِفَة al-ḵarifa
Nominative	خَرِفٌ ḵarifun	الْخَرِفُ al-ḵarifu	خَرِفَةٌ ḵarifatun	الْخَرِفَةُ al-ḵarifatu
Accusative	خَرِفًا ḵarifan	الْخَرِفَ al-ḵarifa	خَرِفَةً ḵarifatan	الْخَرِفَةَ al-ḵarifata
Genitive	خَرِفٍ ḵarifin	الْخَرِفِ al-ḵarifi	خَرِفَةٍ ḵarifatin	الْخَرِفَةِ al-ḵarifati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَرِفَيْن ḵarifayn	الْخَرِفَيْن al-ḵarifayn	خَرِفَتَيْن ḵarifatayn	الْخَرِفَتَيْن al-ḵarifatayn
Nominative	خَرِفَانِ ḵarifāni	الْخَرِفَانِ al-ḵarifāni	خَرِفَتَانِ ḵarifatāni	الْخَرِفَتَانِ al-ḵarifatāni
Accusative	خَرِفَيْنِ ḵarifayni	الْخَرِفَيْنِ al-ḵarifayni	خَرِفَتَيْنِ ḵarifatayni	الْخَرِفَتَيْنِ al-ḵarifatayni
Genitive	خَرِفَيْنِ ḵarifayni	الْخَرِفَيْنِ al-ḵarifayni	خَرِفَتَيْنِ ḵarifatayni	الْخَرِفَتَيْنِ al-ḵarifatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَرِفِين ḵarifīn	الْخَرِفِين al-ḵarifīn	خَرِفَات ḵarifāt	الْخَرِفَات al-ḵarifāt
Nominative	خَرِفُونَ ḵarifūna	الْخَرِفُونَ al-ḵarifūna	خَرِفَاتٌ ḵarifātun	الْخَرِفَاتُ al-ḵarifātu
Accusative	خَرِفِينَ ḵarifīna	الْخَرِفِينَ al-ḵarifīna	خَرِفَاتٍ ḵarifātin	الْخَرِفَاتِ al-ḵarifāti
Genitive	خَرِفِينَ ḵarifīna	الْخَرِفِينَ al-ḵarifīna	خَرِفَاتٍ ḵarifātin	الْخَرِفَاتِ al-ḵarifāti

References

• Freytag, Georg (1830) “خرف”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 478
• Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “خرف”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et C^ie, pages 561–562

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic خَرَف (ḵaraf).

Adjective

خرف • (xaraf)

1. senile

Derived terms

• خرف شده

South Levantine Arabic

Root
خ ر ف
6 terms

Etymology

From Arabic خَرَّفَ (ḵarrafa).

Pronunciation

• IPA^(key): /xar.raf/, [ˈxar.raf]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

خرّف • (ḵarraf) II (present بخرّف (biḵarref))

1. to rant, to recount, to tell

   خرّفنا شو صار معك!

   ḵarrefna šū ṣār maʕak!

   Tell us what happened to you!

Conjugation

Conjugation of خرّف (ḵarraf)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	خرّفت (ḵarraft)	خرّفت (ḵarraft)	خرّف (ḵarraf)		خرّفنا (ḵarrafna)	خرّفتو (ḵarraftu)	خرّفو (ḵarrafu)
	f		خرّفتي (ḵarrafti)	خرّفت (ḵarrafat)
present	m	بخرّف (baḵarref)	بتخرّف (bitḵarref)	بخرّف (biḵarref)		منخرّف (minḵarref)	بتخرّفو (bitḵarrfu)	بخرّفو (biḵarrfu)
	f		بتخرّفي (bitḵarrfi)	بتخرّف (bitḵarref)
subjunctive	m	اخرّف (aḵarref)	تخرّف (tḵarref)	يخرّف (yḵarref)		نخرّف (nḵarref)	تخرّفو (tḵarrfu)	يخرّفو (yḵarrfu)
	f		تخرّفي (tḵarrfi)	تخرّف (tḵarref)
imperative	m		خرّف (ḵarref)				خرّفو (ḵarrfu)
	f		خرّفي (ḵarrfi)